Neem nooit twee pups tegelijkertijd
“Toen onze vorige hond overleed, vonden we dat een hond toch wel nood heeft aan gezelschap.” Dus besloten Sandrine André en haar man, acteur Hans Ligtvoet, om twee honden te nemen: de broers Chip en Boon. “Ik raad het niemand aan, want je hebt véél tijd nodig om twee dieren tegelijk op te voeden. Wij hebben er toch voor gekozen, maar dan zouden we elk onze eigen hond opvoeden.”
Twee verschillende karakters
Chip en Boon zien er voor vreemden misschien gelijk uit, met hun zwart-witte vacht en de vlek op hun hoofd. Maar Sandrine verzekert ons dat de twee écht wel van elkaar verschillen: “Boon is de leider van de twee en krijgt als eerste eten en mag als eerste de bal gaan halen. Maar als Boon de bal niet vindt, dan gaat Chip hem zoeken.” Net zoals mensenbroers maken de honden soms ruzie. “Wij komen daar niet tussen, ze mogen dat van ons zelf uitvechten. Gelukkig zijn ze meestal wel heel lief voor elkaar.”
Honden houden je een spiegel voor
Sandrine vergelijkt het samenspel van Chip en Boon met een vlinder. “Ik sta in het midden en de honden zijn elkaars spiegelbeeld.” En dat spiegelbeeld mag je letterlijk nemen: als het met mij niet goed gaat, merk je dat meteen aan de honden”, vertelt Sandrine. “Ze luisteren dan bijvoorbeeld minder goed. Maar als wij gelukkig zijn, dan zijn ze gerust en voelen ze zich ook gelukkig.”
De lach van een hond
Vroeger mochten Chip en Boon soms mee naar het theater. Dan zaten ze braaf te wachten in de kleedkamer, wanneer Hans en Sandrine in dezelfde voorstelling speelden. Maar eigenlijk blijven ze liever thuis, op hun eigen, vertrouwde plekje. “Wat ze volgens mij heel erg leuk vinden, is vrij zijn. Als ze vrij mogen wandelen, gaan ze 'lachen' en dat is erg mooi om te zien. Je ziet dat ze dan gelukkig zijn.”
