Vraag
Mag mijn hond varkensvlees eten?
Honden zijn carnivoren en de meeste mensen geven hun hond zonder nadenken wel eens een stukje vlees van tafel. Maar mogen ze ook varkensvlees eten? Hoe ziek kunnen ze ervan worden? En hoe voorkom je problemen?
In de winkelrekken zal je zelden hondenvoeding aantreffen met varkensvlees als hoofdbestanddeel. De boerenwijsheid dat honden geen varkensvlees horen te eten, wordt nog altijd vaak van generatie op generatie doorgegeven. Zeker in de rauwe vorm zou dat levensgevaarlijk zijn – ook mensen eten om die reden zelden een rosé gebakken varkenskotelet of de rauwe versie van spek.
Toch is het gevaar relatief. Eén van de boosdoeners is de rondworm Trichinella spiralis, een parasiet die zich in het spierweefsel van zijn slachtoffer nestelt en daar grote (bij de mens soms dodelijke) schade kan aanrichten. Honden worden er zelf niet ziek van, maar kunnen de worm wel oplopen via het eten van rauw varkensvlees of via contact met een besmet varken. Zo kunnen ze op hun beurt hun mens infecteren. Gelukkig worden slachtvarkens grondig gecontroleerd op aanwezigheid van de worm en zijn varkens in ons land tegenwoordig helemaal vrij van de ziekte. Omdat varkens in stallen gehouden worden, komen ze zelf niet in contact met wilde dragers.
Een tweede gevaar schuilt in de ziekte van Aujesky – ook wel pseudorabiës genoemd. Honden en katten die ermee besmet raken, worden ongeneeslijk ziek en overlijden binnen de paar dagen. Vroeger werden er zelfs honden op boerenerven gehouden als een soort ‘kanarie in de koolmijn’: stierf de hond aan Aujesky, dan wist de boer dat de ziekte in zijn stal zat. Ondertussen heeft de Belgische varkensstapel sinds 2011 gelukkig de status ‘Aujeskyvrij’ gekregen van de Europese Commissie.
In principe is het dus veilig voor honden om varkensvlees te eten, toch blijft het algemene advies bestaan om dit type vlees voldoende te verhitten en nooit rauw te geven. Extra waakzaamheid is nodig bij everzwijnvlees (én bij contact tussen honden en everzwijnen), want beide ziektes circuleren nog wel onder wilde dieren. Op die manier kunnen honden (en katten) het virus ook indirect oplopen, bijvoorbeeld wanneer ze klein wild vangen dat contact had met een besmet everzwijn. Ook scharrelvarkens die kunnen neuzen met wilde zwijnen, kunnen op die manier de ziekte oplopen.
Toch is het gevaar relatief. Eén van de boosdoeners is de rondworm Trichinella spiralis, een parasiet die zich in het spierweefsel van zijn slachtoffer nestelt en daar grote (bij de mens soms dodelijke) schade kan aanrichten. Honden worden er zelf niet ziek van, maar kunnen de worm wel oplopen via het eten van rauw varkensvlees of via contact met een besmet varken. Zo kunnen ze op hun beurt hun mens infecteren. Gelukkig worden slachtvarkens grondig gecontroleerd op aanwezigheid van de worm en zijn varkens in ons land tegenwoordig helemaal vrij van de ziekte. Omdat varkens in stallen gehouden worden, komen ze zelf niet in contact met wilde dragers.
Een tweede gevaar schuilt in de ziekte van Aujesky – ook wel pseudorabiës genoemd. Honden en katten die ermee besmet raken, worden ongeneeslijk ziek en overlijden binnen de paar dagen. Vroeger werden er zelfs honden op boerenerven gehouden als een soort ‘kanarie in de koolmijn’: stierf de hond aan Aujesky, dan wist de boer dat de ziekte in zijn stal zat. Ondertussen heeft de Belgische varkensstapel sinds 2011 gelukkig de status ‘Aujeskyvrij’ gekregen van de Europese Commissie.
Opgelet met everzwijn!
In principe is het dus veilig voor honden om varkensvlees te eten, toch blijft het algemene advies bestaan om dit type vlees voldoende te verhitten en nooit rauw te geven. Extra waakzaamheid is nodig bij everzwijnvlees (én bij contact tussen honden en everzwijnen), want beide ziektes circuleren nog wel onder wilde dieren. Op die manier kunnen honden (en katten) het virus ook indirect oplopen, bijvoorbeeld wanneer ze klein wild vangen dat contact had met een besmet everzwijn. Ook scharrelvarkens die kunnen neuzen met wilde zwijnen, kunnen op die manier de ziekte oplopen.
