Beestig

Het AAI-avontuur van Chris en Zean startte tijdens dit coronajaar, toen Chris op pensioen ging en een Facebookoproep van AAP vzw zag voorbijkomen. “Ik heb er altijd van gedroomd om met mensen en honden te werken”, legt Chris uit. “Maar cursussen om met honden te werken zijn meestal erg duur. Bij AAP vzw krijg je de kans om jezelf gratis bij te scholen, op voorwaarde dat je daarna jaarlijks minstens 20 bezoekjes brengt aan een centrum in je buurt. Dat wou ik sowieso al doen, dus dat is helemaal geen opgave voor mij.”
 

Ontspanning voor bewoners én hond 

AAI staat voor ‘Animal Assisted Intervention’ en omvat allerlei manieren waarop dieren ingezet worden in een zorgcontext. In het geval van Chris en Zean zijn dat ontspannende bezoekjes aan het WZC Seniorplaza in Willebroek. “Natuurlijk is het de bedoeling om met Zeans bezoekjes een portie geluk naar de bewoners te brengen. Maar het is ook belangrijk dat mijn hond het zelf fijn vindt om te doen. Daarom was er tijdens onze opleiding veel aandacht voor de lichaamstaal van honden. Aan Zean zie ik het bijvoorbeeld meteen wanneer hij een beetje nerveus is: hij begint dan te geeuwen. Dat is voor mij het signaal om even wat rust te nemen, zodat hij het leuk blijft vinden. Het heeft geen zin om je hond over zijn grenzen te laten gaan en het is mijn taak als begeleider om die grenzen te bewaken.”
 
“Maar tijdens onze bezoekjes is het minstens even belangrijk om goed te kunnen omgaan met de bewoners van het centrum”, vervolgt Chris. “Dat is niet altijd evident, gelukkig wordt ook daaraan veel aandacht besteed tijdens de lessen. Een expert heeft ons bijvoorbeeld geleerd dat het helemaal niet erg is om jezelf meermaals voor te stellen aan een persoon met dementie.”
 

Hoe ziet zo’n beestig bezoek eruit? 

Om de twee weken gaat Zean op bezoek op één van de drie verdiepingen van Seniorplaza. “Wanneer wij aankomen, zit iedereen klaar in een grote kring. Eerst zegt Zean gedag aan de deelnemers door hen uitgebreid te besnuffelen en zich te laten aaien. Daarna spelen we leuke spelletjes. Soms gooien de bewoners een speeltje weg dat Zean terugbrengt. Of ze houden een hoepel vast waar hij doorheen mag springen. Ook zoekspelletjes zijn een groot succes: dan verstop ik bijvoorbeeld wat brokjes in een eierdoos en moet Zean zelfstandig het deksel optillen om de buit te verschalken.”

Je leest het goed: er wordt heel wat afgesnoept wanneer Zean aan het werk is, maar daar heeft Chris iets op gevonden: “Wanneer we in het WZC verwacht worden, krijgt Zean tevoren geen eten. Wel neem ik een grote doos vol ‘koeken’ mee om uit te delen, maar eigenlijk zijn dat gewoon zijn brokken. Dat vertel ik er natuurlijk niet bij! Zean vindt dat trouwens helemaal niet erg: hij houdt ervan om zijn trukendoos boven te halen om wat lekkers te verdienen. Dan vragen de bewoners bijvoorbeeld om te gaan zitten of een pootje te geven, een vraag die hij keer op keer met evenveel enthousiasme beantwoordt. Hoe leuk hij het ook vindt, Zean is na een uurtje ‘werken’ écht moe. Zo’n dag staat dan ook volledig in het teken van zijn job, we plannen geen andere uitstapjes of lange wandelingen.”
 

Geluksbrenger met eigen fanclub

Dat Zean graag gezien wordt door zijn trouwe schare fans is een understatement: “De bewoners van Seniorplaza trekken hun mooiste kleren aan wanneer wij langskomen. Vaak hebben ze een taartje bij voor hun favoriete hond, hun eigen dessert dat ze bewaard hebben voor Zeans komst. Ik moet dan van mijn hart een steen maken en vertellen dat die suiker niet goed is voor mijn hond, maar heel af en toe knijp ik stiekem een oogje dicht”, lacht Chris. 

Het bezoek van een AAI-hond maakt ook de tongen los, zeker bij bewoners die zelf de liefde van een huisdier gekend hebben. “Sommige mensen geven steevast de naam van hun oude viervoeter aan Zean, hij herinnert hen aan hun eigen trouwe vriend. Vaak beginnen ze te vertellen over het ras dat ze zelf gehad hebben of vragen ze ons mee naar hun kamer om een speeltje te tonen van hun eigen hondje. Het zorgpersoneel vertelt me ook dat er achteraf druk nagepraat wordt over Zeans kunstjes en zijn eetgewoonten. Een steeds terugkomende vraag is wanneer hun verdieping terug aan de beurt is, want de meeste bewoners willen elke dag wel een bezoek van mijn allerliefste geluksbrenger!”

Is jouw hond dol op knuffelen en krijg je beestig veel goesting om zelf als AAI-team warme momenten te creëren voor anderen? Surf dan naar de website van AAP vzw en ontdek hoe je je kan aanmelden.