Beestig

De verantwoordelijkheid om onze maatschappij wormvrij te houden - of toch: om de algemene worminfectie laag genoeg te houden - dragen we met z’n allen. In de eerste plaats door een goede hygiëne te handhaven en hondenpoep altijd netjes op te ruimen. Jij wil toch ook geen besmetting van andere honden met een minder sterk immuunsysteem, zoals pups, senioren of zieke honden, op je geweten hebben? Anderzijds is het bijna onmogelijk om een hond volledig wormvrij te houden, want hij steekt z’n neus oh zo graag in allerlei (vieze) zaken. 
 
Daarom hanteren dierenartsen de richtlijnen van het ESCCAP, het ‘European Scientific Counsel for Companion Animal Parasites’ of de ‘Europese wetenschappelijke raad voor parasieten bij huisdieren’. Die schrijft voor wanneer honden in elke fase van hun leven ontwormd moeten worden om de infectiedruk zo laag te houden dat de volksgezondheid niet in het gedrang komt. Op hun website staan trouwens enkele handige kaarten van Europa, waar je kan checken welke parasieten op jouw vakantiebestemming voorkomen en welke maatregelen je moet nemen om je hond te beschermen.  
 
 

Ontwormingsschema van pup tot volwassen hond 

Concreet wil dat zeggen voor honden die in België verblijven: 
 

• Pups krijgen hun eerste ontworming op een leeftijd van 2 weken
   
• De behandeling wordt om de twee weken herhaald, tot op een leeftijd van 8 weken - tot hiertoe gebeurt de ontworming bij de fokker
   
• Vanaf dan is het nodig om 1 keer per maand te ontwormen, tot de hond een half jaar oud is 
   
• Daarna volstaat het om je hond elke drie maanden te ontwormen 

 
 
Er bestaan verschillende ontwormmiddelen die stuk voor stuk goed werken, maar op een andere manier toegediend worden. Het meest bekend zijn de ontwormingspillen, die vaak een lekkere smaak hebben waardoor je hond hen makkelijk naar binnen werkt (check hier Rob's tips om je hond een pil te geven). Er bestaan ook pasta’s die je rechtstreeks in de mond kan spuiten, maar die je ook handig kan verwerken in wat smakelijk natvoer. Voor echte viesneuzen kan je opteren voor een druppelpipet waarmee de wormen via de huid bestreden worden. Let op: niet elk ontwormmiddel is geschikt om aan pups of jonge honden te geven. Raadpleeg je dierenarts voor het juiste middel dat bij jouw hond past. 
 
 

Overzicht wormen bij honden 

Bij onze huishonden zien dierenartsen vooral deze vier types wormen voorkomen, elk met hun eigen levensloop, symptomen en gevaren: 
 
 

1. Spoelwormen 

Misschien wel het vaakst van allemaal zijn honden besmet met spoelwormen. Meestal dragen pups ze zelfs al met zich mee van bij de geboorte. Krijgt je puppy (ook al is hij goed ontwormd) een dik buikje en vind je een ‘spaghetti’ aan sliertjes in zijn uitwerpselen of braaksel, dan is hij hoogstwaarschijnlijk besmet met spoelwormen. Geïnfecteerde pups hebben meestal honger als een paard, maar zien er mager uit (uitgezonderd hun buik vol wormen). Ze voelen zich niet zo goed omdat de parasieten al hun voedsel voor hun neus wegpikken. 
 
In de darmen van je hond leggen spoelwormen duizenden eitjes per dag. Die komen allemaal in de omgeving terecht via de ontlasting. Een hond die daaraan ruikt, maar ook een kind dat speelt in het gras of in een zandbak waar eerder een hondendrol lag, kan zo besmet raken. Omdat de levenscyclus van de spoelworm zo moeilijk te doorbreken is, is het noodzakelijk om je hond regelmatig te ontwormen én om nooit uitwerpselen van je hond te laten liggen. 
 
 

2. Lintwormen

Nog zo’n bekende wormensoort is de lintworm, die een naam heeft die misschien niet zo goed gekozen is. Hij ziet er immers niet uit zoals een langgerekt, plat cadeautjeslint, maar als kleine, bewegende rijstkorrels die rondom de anus van je hond blijven plakken. Die ‘rijstkorrels’ zijn kleine eipakketjes die de lintworm van zijn eigen lichaam afknijpt om zich voort te planten.  
 
Lintwormen komen in het lichaam van je hond terecht wanneer hij besmette prooien opeet, maar wordt ook overgebracht via vlooien. Daarom zijn de meeste ontwormingsmiddelen meteen ook effectief tegen vlooien: de ene kan niet zonder de andere bestaan. Lintwormen kunnen tientallen centimeters en zelfs langer worden. Een hond met lintwormen voelt zich duidelijk niet lekker, krijgt diarree door schade aan de darmwand, likt veel aan zijn kont en schuurt ermee over het tapijt. 
 
 

3. Haakwormen 

Een minder vaak voorkomende worm bij honden is de haakworm, waarvan de larven via de huid of de slijmvliezen in het hondenlichaam terechtkomen. Een haakworm is ongeveer 1 cm lang en komt via de bloedbaan in de dunne darm terecht. Daar beschadigt hij de darmwand om zich te kunnen voeden met het bloed van zijn gastheer. 
 
Een hond die besmet is met haakwormen krijgt bloederige diarree en in een later stadium ook symptomen van bloedarmoede. Dat kan je duidelijk zien aan zijn slijmvliezen (onder de ogen, in de bek) die niet meer roze maar bijna wit kleuren.
 
 

4. Hartwormen 

Wanneer je met je hond op reis gaat naar een warm land, bijvoorbeeld aan de Middellandse Zee, dan is het opletten geblazen voor een besmetting met hartworm. Die levensgevaarlijke worm wordt overgebracht via een muggensoort die hier (nog) niet voorkomt. In eerste instantie is het een kwestie van voorkomen dat je hond gestoken wordt door die mug, bijvoorbeeld met een antiparasitaire halsband. Voor de zekerheid ontworm je je hond bij thuiskomst en nog eens precies een maand later. 
 
Hartwormen nestelen zich in hart en longen en kunnen daar een zeer ernstig ziektebeeld veroorzaken met mogelijk een dodelijke afloop. De symptomen zijn dezelfde als bij andere hartproblemen: benauwdheid, vermoeidheid, algemene malaise, gewichtsverlies, hoesten … De behandeling is moeilijk, intensief en niet altijd succesvol. Vraag raad aan je dierenarts vooraleer je op reis vertrekt, om problemen met hartwormen te voorkomen.