Beestig

Oorsprong – waar komt de rex vandaan?

De rex is afkomstig uit Frankrijk en werd in 1919 voor het eerst geboren in het dorp Louché-Pringé. Het duurde niet lang voor het hele dorp van zijn bestaan afwist en ook de lokale pastoor was benieuwd naar het nieuwe konijnenras. Daarom besloot hij om zelf ook rexen te fokken. Uiteindelijk werd het ras in 1924 voor het eerst in Parijs tentoongesteld tijdens een grote internationale show. Vanaf dat moment raakt de rex gelanceerd en wordt hij het favoriete konijn van vele fokkers. 
 
Jammer genoeg was deze interesse niet altijd goed bedoeld: heel wat mensen zagen hun kans schoon om de pels van de rex voor heel wat geld te verkopen. De vraag naar deze konijnen schoot hierdoor op korte tijd enorm de hoogte in, waardoor het fokken vaak niet meer op een correcte manier gebeurde. Heel wat fokkers lieten hun konijnen veel te vaak en te snel na elkaar dekken of pleegden inteelt. Omdat de kwaliteit van (de vacht van) de rex hierdoor erg achteruitging, verdween de interesse van de bontindustrie al snel als sneeuw voor de zon. Gelukkig bleven enkele fokkers het ras trouw en begeleidden ze de rex opnieuw tot het kwaliteitsvolle, zuivere ras dat het nu is. 
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een rex? 

De rex is een konijn met een korte vacht van ongeveer 15 tot 19 millimeter lang, waarvan de haartjes zo goed als loodrecht op de huid staan. Dankzij de wollige, dichte ondervacht voelen ze superzacht aan. Omdat de dekharen dezelfde lengte hebben als de wolharen, lijkt het alsof hun pels geschoren is. De konijnen hebben typische, dikke wangen en grote, sterk behaarde oren die tot wel 13 cm lang kunnen worden. De  ogen van de rex zijn donkerbruin en zijn lichaam wordt gedragen door korte, stevige poten.
 
De grondkleur van de vacht en de buik is blauwgrijs en gaat op ongeveer 2/3 van de haarlengte over in een warme, roodbruine kleur. Deze kleur ontstaat door een combinatie van rossige dekharen met daarboven dekharen die zwartgetopt zijn. Het is belangrijk dat deze drie kleuren steeds duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn. Naast de typische roodbruine kleur zijn er ook nog enkele andere kleuren toegelaten in het stamboek. Zo bestaan er ook witte of Dalmatiner rexen die stipjes hebben net zoals een dalmatiër.
 
 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de rex?

De rex is een stevige kerel die meestal rond de 3 tot 4 kilogram weegt. Er bestaat ook nog een variant van de gewone rex: de rexdwerg. Dat dwergkonijn weegt slechts tussen de 1,3 en de 1,5 kilogram. Ook worden zijn oren slechts rond de 6 centimeter lang, in tegenstelling tot de 13 centimeter bij de gewone rex. 

Karakter en opvoeding – de rex is een actief konijn

Ook al ziet hij er groot en stoer uit, de rex is een echte lieverd met een gemoedelijk karakter. Omdat hij veel energie heeft en graag actief is, houdt hij er wel niet zo van om lang en veel geknuffeld te worden. 
 
 

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een rex nodig? 

De rex houdt zich graag actief bezig. Zorg er dus voor dat hij voldoende loopruimte heeft zodat hij al zijn energie kwijt kan. Daarnaast is het belangrijk dat het hok geen tralies aan de onderkant bevat. Net zoals wij mensen niet graag met blote voeten op pijnlijke steentjes stappen, is het ook voor konijnen niet prettig om steeds op een harde ondergrond te lopen. Met een schone, droge ondergrond maak je je konijn dus het gelukkigst! Door zijn dikke, wollige ondervacht zal je hem af en toe een goede borstelbeurt moeten geven om te voorkomen dat de vacht begint te klitten. Vooral in de ruiperiode kan een borstel goed van pas komen. 
 
Net als andere konijnen houdt de rex van fruit, groenten en kruiden. Opgelet wel: niet alle groenvoer is goed voor zijn gezondheid. Ook kunnen bepaalde planten die in je tuin groeien giftig zijn voor konijnen. Voorzie je rex ook dagelijks van vers, eiwitarm hooi. In combinatie met zijn groenvoer krijgt hij zo alle vitaminen en mineralen binnen die hij nodig heeft.
 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de rex vatbaar?

Een rex konijn wordt – net zoals andere konijnen – gemiddeld tussen 6 en 10 jaar oud.
 
Omdat de poten van de rex minder sterk behaard zijn dan deze van andere konijnen, lopen ze een hoger risico op de ontwikkeling van pododermatitis. Dat is een aandoening waarbij de voeten van het konijn ontsteken. Meestal ontstaat deze ontsteking op de hakken van de voet en op de achterpoten, maar het kan ook op de voorpoten voorkomen. Doordat de vacht van de voeten afslijt, ontstaan er kale hielen en komt de huid bloot te liggen. Omdat de huid niet meer beschermd wordt door de vacht, zal deze sneller kapot gaan waardoor er wondjes ontstaan. Deze wondjes doen pijn en zorgen ervoor dat het konijn niet meer wil bewegen. Bijgevolg blijft het konijn in zijn eigen uitwerpselen en urine zitten, wat ervoor zorgt dat de wondjes ontsteken en nog meer pijn doen. Uiteindelijk ontstaat er een vicieuze cirkel en gaat de gezondheid van het konijn sterk achteruit. De belangrijkste oorzaak van pododermatitis is een teveel aan druk. Zware, dikke konijnen of konijnen die vaak stampen, lopen dus een grotere kans om deze aandoening te ontwikkelen, maar ook een te ruwe en vochtige ondergrond verhogen het risico. 
 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een rex?

Denk je na het lezen van dit artikel dat een rex echt helemaal iets voor jou is? Wij geven je alvast enkele tips mee om in het achterhoofd te houden bij je zoektocht naar een geschikt konijn: 
 

• In de dierenwinkel, bij een fokker, op het internet of bij kennissen: er zijn enorm veel plaatsen waar je je konijn kan kopen. Doe op voorhand zeker wat research naar fokkers waar je raszuivere, gezonde rexen kan kopen. 
   
• Bij de fokker aangekomen, probeer je best een inschatting te maken van de algemene gezondheid waarin de konijnen zich bevinden. Hebben ze een verzorgde, glanzende vacht? Hebben ze voldoende bewegingsruimte en toegang tot propere eet- en drinkbakjes? Hebben ze schone oren en ogen en een proper neusje? Dit zijn allemaal zaken die op een goede gezondheid van het dier wijzen. 
   
• Ga eens na hoe het konijn en zijn ouders reageren op geluiden en bewegingen in zijn omgeving. Socialisatie is enorm belangrijk en op die manier krijg je een idee over hoe het konijn bij jou thuis op verschillende dingen zal reageren. 

 
Vergeet niet dat er in asielen en andere opvangcentra ook nog vele konijnen zitten te wachten op een nieuw baasje. Het kan dus zeker de moeite zijn om ook daar eens een kijkje te nemen.