Beestig

Terwijl Ostar druk bezig is met het zogen en schoonhouden van haar pups, breekt er voor Annelies en haar man ook een heel intensieve periode aan. De eerste acht levensweken zijn namelijk cruciaal voor de ontwikkeling en socialisatie van de pups. En zelfs tijdens de eerste tien dagen van hun jonge leventje gebeurt er al heel wat! Beestig mocht – van op afstand – alvast eventjes op kraambezoek.
 
 

Prikkels leren verwerken

Vanaf de eerste dag na de geboorte zijn we inderdaad al druk in de weer. We wegen de pupjes dagelijks en starten op dag 3 met een BioSense-programma. Dat houdt in dat we de pups gecontroleerd prikkels toedienen: we houden hen eventjes met hun hoofdje naar boven of beneden, leggen hen eens op hun rugje, zetten hen op een nat washandje en raken hun pootjes met een wattenstaafje aan. Deze handelingen verhogen hun hartslag, waardoor ze zichzelf leren te kalmeren. Op die manier verbeteren we met andere woorden hun prikkelverwerking en stressmanagement. 
 
We doen dit vanaf de derde dag, omdat ze dan zelf hun lichaamstemperatuur kunnen reguleren, en herhalen dit tot en met dag 10 – of van zodra ze hun oogjes openen. Bij de pupjes van Ostar zien we op dag 9 al spleetjes en op dag 11 zijn de oogjes helemaal open. Vanaf dan krijgen ze ook visuele prikkels binnen, en kunnen ze zelf zien wat er gebeurt in plaats van enkel op het gevoel af te gaan. 
 
Nog vóór ze kunnen zien, leggen we bovendien speeltjes uit diverse materialen in de werpkist en zetten we de pups af en toe eventjes op de vinyl vloerbekleding, om hen te laten kennismaken met verschillende texturen. Hiermee begint de socialisatie eigenlijk al! 

Warme moederliefde

Ruiken kunnen de pups al vanaf dag één, zodat ze meteen hun neus kunnen volgen om de melkbar van mama terug te vinden. En niet alleen de geur van verse moedermelk en de feromonen die Ostar afscheidt aan haar tepels, maar ook de warmte van haar lichaam trekt haar kroost aan. Leg je hand maar eens op de buik van een teefje dat pas bevallen is, die voelt veel warmer aan dan de rest van de hond. Met een warmtecamera kan je zelfs een felrode strook langs de tepellijn van een zogende moederhond zien. Wanneer de puppy’s wat verder van Ostar af liggen in de werpkist, kunnen ze haar wel ruiken, maar het is mede dankzij die verhoogde lichaamswarmte dat ze richting de tepels kruipen en niet naar haar hoofd of achterwerk, bijvoorbeeld.
 
Vanaf dag 5 merken we op dat de pupjes ons ook herkennen aan onze geur wanneer we hen optillen. Ze snuffelen erop los en reageren duidelijk anders wanneer ze door bezoekers worden aangeraakt.
 

Ostar herstelt na de bevalling

Niet alleen de pupjes, maar ook Ostar heeft na de bevalling wat verzorging nodig, natuurlijk. We kijken erop toe dat zij, net als haar kleintjes, voldoende eet en drinkt, maar ook dat ze niet bovenop haar pups gaat liggen. Kort na de bevalling verliest ze bovendien nog wat slijm, dus zorgen wij ervoor dat ze proper blijft. De eerste 24 uur lijkt Ostar wel versmolten met de werpkist: we moeten haar echt aanmoedigen om te gaan plassen en iets te eten, en daarna kan ze niet snel genoeg weer bij haar pupjes gaan liggen. Na een tijdje komt er langzaam maar zeker toch wat beweging in en neemt ze steeds meer afstand van haar pups. 
 
Hoe snel een teefje herstelt van een bevalling, is afhankelijk van hond tot hond en valt niet te voorspellen. Bij sommige honden houdt het slijmverlies aan tot de pups weg zijn uit het nest, terwijl het bij andere mama’s veel sneller stopt. Wel komen de teefjes altijd vrij snel uit de werpkist om wat rond te wandelen – ze staan dus kort na de bevalling allemaal weer op hun pootjes. Ostar wou vanaf de derde dag alweer mee naar buiten in de tuin, en vanaf dag 5 had ze al zin om mee te gaan wandelen. We letten voortdurend goed op wat ze zelf aangeeft en volgen haar gevoel.
 
Samen met Ostar zitten we de eerste dagen op een roze wolk. We krijgen nu ook even de tijd om te bekomen van de vermoeiende periode rond de bevalling. Daags voordien doen we geen oog dicht en ook de geboorte van de hondjes is best intens, maar eens de puppy’s goed en wel op de wereld gekomen zijn, hebben we weer wat adempauze. Maar lang zal die rust niet duren, want hoe groter de pups worden, hoe meer to do’s er op onze agenda staan! 
 
Een nestje met zes puppy’s, dat zorgt voor leven in huis! Maar onvermijdelijk heeft dit ook een grote impact op het leven van Annelies en haar man. In het volgende dagboekfragment werpen we een blik op de vele taken die bij het grootbrengen van de jonge hondjes komen kijken.