Beestig

Het is vandaag zondag, maar Ostar heeft besloten dat het allesbehalve een rustdag wordt. In de namiddag begint ze fel te hijgen en loopt ze rusteloos rond. We slapen al enkele nachten in de woonkamer om geen teken te missen, maar nu is het overduidelijk: er zijn puppy’s op komst! 
 
 

Puf-puf-puffen voor honden 

Gedurende de ganse zondag zien we golvende rillingen van voren naar achteren over het lichaam van Ostar lopen. Het zijn ‘voorweeën’ die de baarmoedermond helpen uitrekken. Handig voor de bevalling straks, maar van persen is nog geen sprake. De opwinding is groot, maar we blijven kalm. Het is ons vierde nestje, we weten intussen dat het makkelijk nog 24u kan duren eer de bevalling écht op gang komt. 
 
Na een rusteloze nacht en ochtend, zien we op maandagmiddag de eerste perswee – perfect op schema dus. Ondertussen is Ostar ook al serieus wat vocht verloren, door het breken van de vruchtwatervliezen. Nu moet het snel gaan! Eens een pup aan de reis doorheen het geboortekanaal begonnen is, heeft hij 15 minuten de tijd om de buitenwereld te bereiken. Anders is de kans té groot dat hij het niet haalt. 
 
Met veel geduld wachten we tot Ostar haar werk gedaan heeft. Daar is ‘ons’ eerste pupje! Het wordt geboren met het kontje eerst, maar dat is bij honden geen groot probleem. Het zit nog in het vruchtzakje, dat wel al gescheurd is. We laten de kersverse mama even zelf inspecteren helpen haar dan om samen het taaie vlies te verwijderen. Een teefje komt tevoorschijn. Kan je geloven hoe instant verliefd we zijn? 
 
 

Alle hulp is welkom

Niet elke teef is ermee opgezet dat haar mensen hulp aanbieden, maar Ostar heeft er duidelijk vertrouwen in. Ze likt haar pupje schoon, eet het vruchtzakje en de placenta op, en laat ons helpen met het droogwrijven van het ukje. Ondertussen maken we de werpkist ook weer schoon voor de volgende in rij, aan handdoeken gelukkig geen gebrek. 

Drie kwartier later komt het tweede pupje piepen: een reutje. Aan hetzelfde ritme brengt Ostar ook nog twee teefjes ter wereld. Als een geolied team werken we met haar samen om de pups een allerbeste start te geven. We wrijven hen droog, noteren hun gewicht, checken of hun naveltjes in orde zijn, enzovoort. Dat alles doen we zo snel mogelijk, niet langer dan een minuutje of twee, waarna ze meteen bij mama gelegd worden om te drinken. Om de pups goed te kunnen opvolgen, krijgen ze elk een gekleurd halsbandje aan. Met een zachte velcrosluiting, voor de veiligheid. 
 
Maar dan – na pupje 4 – heeft Ostar nood aan een pauze. Ze gaat even plassen in de tuin en neemt zelfs de tijd om een maaltijd naar binnen te werken. Wie doet haar dat na, midden in een bevalling? Wat een taaie dame! Alleen weten we zeker dat er nog pups in die buik zitten: de dierenarts had er minstens 5 geteld. En we zien ook duidelijk aan Ostar dat ze nog wat verrassingen voor ons in petto heeft. 
 
Benieuwd hoe dat afloopt? Volgende week in het dagboek van Annelies: deel 2 van de geboorte!