Hoewel katten doorgaans vaker bij de dierenarts terechtkomen omdat ze hun lenige lijf in vurige nesten gewerkt hebben, kunnen ook onvoorzichtige honden (of beter: honden van onvoorzichtige baasjes) zichzelf lelijk verbranden. Dierenarts Rob Lückerath van DnA Dierenartsencentrum overloopt in dit artikel wat je zelf kan doen wanneer het noodlot toeslaat. 
Geen mens ontsnapt eraan: vroeg of laat komt iedereen wel eens onzacht in aanraking met een warme vloeistof of oppervlak. Honden zijn daar met hun (dikke) vacht iets beter tegen beschermd, maar helemaal onbestaande is het risico allerminst. Hieronder sommen we enkele manieren op waarop honden zich kunnen verbranden: 
 
  • Door hun snuit in een hete kookpot te steken
     
  • Door iets te enthousiast mee te willen barbecueën 
     
  • Door kokend water of heet frituurvet over zich heen te krijgen
     
  • Door hun huid te verbranden in de zon (vooral bij naakthonden, witte hondenrassen en op weinig behaarde plekken zoals de buik en de liezen)
     
  • Door met hun neus aan blaartrekkende planten zoals berenklauw te ruiken
     
  • Door met onbeschermde pootjes over heet asfalt te lopen
     
  • Door in contact te komen met bepaalde chemische stoffen
     
  • Door met zijn staart tegen een brandende kaars te zwiepen
     
  • Door terecht te komen in een woningbrand 
 
 
Bovenstaande voorbeelden (behalve misschien het laatste) zijn stuk voor stuk situaties die voorkomen kunnen worden door een vooruitziende eigenaar. De beste remedie tegen brandwonden is ervoor zorgen dat ze niet kunnen ontstaan. Bescherm je hond dus door hem een veilig plekje te geven tijdens het barbecueën, niet te wandelen over heet asfalt, kaarsen op hoge plekken te zetten, gevoelige delen in te smeren met hondvriendelijke zonnebrandcrème, enzovoort. 
 
 

Drie gradaties brandwonden, ook bij de hond 

Afhankelijk van de ernst van de verbranding, delen dierenartsen brandwonden op in drie categorieën: 
 
  • Eerstegraads brandwonde

    De huid verkleurt rood, zoals bij zonnebrand. De huid is droog en er ontstaan geen blaren. De opperhuid is niet beschadigd. 
     
  • Tweedegraads brandwonde

    De huid verkleurt rood tot roze en ziet er lokaal witachtig uit. Er verschijnen blaren die kunnen openbarsten, waardoor de bovenste laag van de huid verdwijnt. 
     
  • Derdegraads brandwonde

    De huid is volledig weggebrand, wat overblijft ziet er lederachtig uit. De wonde krijgt een (licht-)bruin tot zwarte kleur. 
  
  

Wat te doen wanneer je hond zich heeft verbrand? 

Bij verbranding kan de achtergebleven warmte schade blijven aanrichten aan de lichaamscellen van je hond, ook al heeft hij geen contact meer met de oorzaak van zijn wonde. Daarom is het in eerste instantie belangrijk om de aangetaste delen van je hond zo snel mogelijk af te koelen. Het lichaam moet die overtollige warmte kwijtraken en daar kan jij bij helpen. 
 
Gebruik geen ijs om je hond af te koelen, maar stromend (lauw) water. Op dit moment is het belangrijker om je hond de nodige verkoeling te geven, dan te wachten tot je schoon water ter beschikking hebt. Is er een sloot in de buurt, maak daar dan gebruik van. Een infectie (van een tweedegraads brandwonde) kan je later nog behandelen met de juiste antibiotica, maar de brandschade levert blijvende littekens op. 
 
Verder kan je je hond de nodige verlichting bieden met een geschikte brandwondenzalf zoals Flammazine. Raadpleeg je dierenarts voor de vervolgbehandeling, nadat jij de eerste hulp hebt toegediend.  
 
 

Hoe behandelt de dierenarts brandwonden bij honden? 

Met een eerstegraads brandwonde hoef je niet altijd naar de dierenarts. Indien een groot oppervlak van de huid verbrand is, kan je hond wel een goede pijnstiller gebruiken op voorschrift van je dierenarts. Let op: geef nooit pijnstillers voor mensen aan je hond - hij kan ervan doodgaan! Een ‘lichtbehandeling’, toegediend met een speciale machine door de dierenarts, kan helpen om de wonde sneller te laten helen.
 
Bij een tweedegraads en derdegraads brandwonde moet je hoedanook zo snel mogelijk naar je dierenarts. Meestal is naast pijnstilling ook een antibioticakuur noodzakelijk. Bovendien moet de wonde dagelijks op een hygiënische en professionele manier verzorgd worden (schoonmaken, zalf smeren, kompres en verband aanleggen), een klusje waar veel eigenaars tegenop zien en waardoor er niets anders opzit dan het dier te hospitaliseren. 

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen