Beestig

Oorsprong – waar komt de Andalusiër vandaan?

 
Spaanse roots

Zoals zijn naam al doet vermoeden, is de Andalusiër afkomstig uit de Spaanse provincie Andalusië. Andalusische paarden bestaan al duizenden jaren en ontstonden uit prehistorische paarden die op het Iberische schiereiland rondzwierven. Deze Iberische paarden werden gekruist met andere rassen, die via ontdekkingsreizigers op het eiland terechtkwamen. Op die manier ontstond omstreeks 1400 na Christus de Andalusiër zoals we hem nu kennen. 
 
 

Een heldhaftige oorlogsheld

Andalusiërs werden, net zoals andere Iberische paarden, regelmatig ingezet bij militaire opdrachten. Dankzij hun snelheid en behendigheid waren ze het ideale gezelschap voor soldaten. Zo trokken ze bijvoorbeeld zware kanonnen verder en konden ze de manschappen op een snelle en efficiënte manier vervoeren. Omwille van hun sportieve kenmerken en vriendelijke karakter, waren de Andalusiërs ook enorm geliefd bij de Europese koninklijke hoven. Bij de opkomst van de rijkunst en het ontstaan van de rijscholen evolueerden ze naar een volwaardig rijdier, waarna hun bloed vermengd raakte met heel wat andere rassen. Op die manier ontstonden onder andere de Lipizzaner, de Connemara en de Holsteiner.  
 
 

Paard van de koning

Begin 16e eeuw werd de PRE – Pura Raza Española – ontwikkeld door koning Felipe II, met het doel een betrouwbaar en bovenal edel paard te fokken. In die tijd geloofde men dat de kleur van een paard ook zijn karakter bepaalde. Omdat schimmels, in tegenstelling tot bruine paarden, geassocieerd werden met edelheid en een goede mix van betrouwbaarheid, moed en werkwilligheid, besloten ze om zich voornamelijk op deze kleur te focussen. Die gedachtegang is dan ook de reden waarom vele Andalusiërs nu nog steeds een schimmelkleur hebben. Andere kleuren werden gedurende een lange periode niet opgenomen in het stamboek, maar sinds 2002 worden alle kleuren toegestaan.
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een Andalusiër?

De Andalusiër is een fors, goed geproportioneerd paard met een gespierde borst en hals. Het ras kan je voornamelijk herkennen aan zijn lange, weelderige manen. De meest voorkomende kleuren zijn grijs, wit of bruin, maar ook vos, palomino of zwart kunnen af en toe de revue passeren. Dankzij hun compacte lichaamsbouw en flexibiliteit heeft de Andalusiër van nature ruime, elegante bewegingen. 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de Andalusiër?

Andalusiërs zijn meestal rond de 1m55 groot en zijn daarmee compacte, niet al te grote paarden. Om officieel goedgekeurd te worden, moeten hengsten minstens over een schofthoogte van 1m52 beschikken en merries over een schofthoogte van 1m50. Een merrie weegt gemiddeld ongeveer 410 kilogram, in tegenstelling tot hengsten en ruinen die al snel 500 kilogram zwaar kunnen worden. 
 
 

Karakter en disciplines – de Andalusiër is een multifunctionele krachtpatser

Dressuur, springen, Western, endurance … Noem maar op, de PRE kan alles! Andalusische paarden zijn enorm veelzijdig en kunnen voor verschillende disciplines ingezet worden. Dankzij hun impressionante uiterlijk worden ze regelmatig gebruikt in shows en demonstraties, maar ook Spaanse of Portugese stierengevechten zijn hen niet vreemd. Door hun opvallende verschijning en expressieve bewegingen zijn ze ideaal als dressuurpaard of om voor de koets te lopen. De combinatie van hun sterk ontwikkelde achterhand en hoge mate van intelligentie zorgt ervoor dat ze moeilijke oefeningen snel onder de knie krijgen, maar hun voorwaartse ingesteldheid maakt hen mogelijk minder geschikt voor de beginnende ruiter. Net zoals bij alle paarden, is dit niet voor alle Andalusiërs het geval en moet je zelf op zoek gaan naar een paard dat bij jou en jouw rijkunsten past. 
 
De PRE is een erg aangenaam paard om mee om te gaan. Ze werken graag voor hun baas en zijn enorm loyaal. In tegenstelling tot vele andere rassen, vertonen Andalusische hengsten doorgaans zeer weinig typische ‘hengstenmanieren’ waardoor ze ook eenvoudig te berijden zijn. 

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een Andalusiër nodig? 

Andalusiërs zijn doorgaans makkelijk te onderhouden, maar zijn extra gevoelig voor overgewicht. Het is dus van belang om hun voedingsinname onder controle te houden, zodat  ze op een gezond gewicht blijven. De paarden krijgen best voldoende hooi, eventueel aangevuld met brokken of supplementen. Vooral in de zomermaanden, wanneer het gras op de weide enorm begint te groeien, kan het verstandig zijn om het grazen op deze weides te beperken. 
 
Zoals bij alle paarden, is het regelmatig borstelen en verzorgen van de vacht een must. Omwille van hun weelderige, volle manen en staart moeten ook deze regelmatig ontklit en uitgeborsteld worden. Vele Andalusiërs hebben een witte of grijze kleur, waardoor het een hele uitdaging kan zijn om hen schoon te houden. Regelmatig een douche met wat (zilver)shampoo kan hierbij een oplossing zijn. Haal die spons dus al maar boven! 
 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de Andalusiër vatbaar?

Andalusiërs zijn over het algemeen een sterk ras met relatief weinig gezondheidsproblemen. Bovendien kunnen ze bijzonder oud worden: hun gemiddelde levensverwachting ligt maar liefst rond de 25 jaar! Desondanks zijn er enkele kwaaltjes waar ze bijzonder gevoelig voor zijn:
 

• Hoefbevangenheid: Andalusiërs lopen, mede dankzij hun aanleg voor overgewicht, een groter risico op hoefbevangenheid. Dit is een zeer pijnlijke aandoening waarbij er een ontsteking tussen de hoefwand en het hoefbeen ontstaat. Hoefbevangenheid is een ernstige aandoening die snel moet behandeld worden. Binnen 1 à 2 dagen kan de aandoening al chronisch worden, met weinig kans op een volledig herstel. 
   
• Metabolische problemen: het ras is extra gevoelig voor problemen met hun metabolisme, zoals Cushing’s, waardoor ze al snel te zwaar worden. Deze aandoeningen verschijnen voornamelijk wanneer het paard al wat ouder is. Een goed dieet en eventuele medicatie of supplementen kunnen hierbij een oplossing bieden. 
   
• Melanomen: omdat Andalusische paarden zeer vaak een schimmelkleur hebben, zijn ze gevoeliger voor de ontwikkeling van melanomen. Melanomen zijn huidtumoren die ontstaan uit excessief delende pigmentcellen of melanocyten, waardoor een zichtbare knobbel of tumor ontstaat. Melanomen kunnen bij alle paarden voorkomen, maar omdat schimmels over meer melanocyten beschikken, is de kans groter dat zij ooit een huidtumor zullen ontwikkelen. Hoewel deze aandoening zich voornamelijk bij oudere dieren voordoet, kunnen paarden soms ook op jonge leeftijd al  met dit probleem kampen. Gelukkig zijn melanomen, in tegenstelling tot tumoren bij mensen, meestal goedaardig en is er geen dringende behandeling vereist. Indien je paard toch veel last ondervindt, kan je ervoor kiezen om de tumoren door een dierenarts weg te laten halen met behulp van stikstof of via een chirurgische ingreep. 

   
 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een Andalusiër?

Je hebt verschillende mogelijkheden bij de aankoop van een PRE. Zo heb je eerst en vooral de optie om een paard te kopen bij een fokker van Andalusische paarden. Daarnaast kan je ook een Andalusiër overkopen van een particuliere verkoper, onder andere via zoekertjessites zoals 2dehands.be of sporthorses.be. Ben je helemaal verliefd op de Andalusiër en wil je er graag een kopen? Houd dan rekening met de volgende zaken:
 

• Denk zeer goed na over de aankoop van een paard. Paarden vereisen veel tijd, hebben veel verzorging nodig en kosten heel wat geld, dus is het heel belangrijk om deze zaken op voorhand goed af te wegen.   
   
• Zuivere, getrainde Andalusiërs zijn niet goedkoop. Prijzen variëren al snel tussen de 5.000 en 10.000 euro. 
   
• Wanneer je naar een paard gaat kijken, neem je best iemand mee die verstand heeft van paarden. Hij of zij zal misschien bepaalde kwaaltjes of gebreken opmerken die je zelf over het hoofd zou zien. Je kan op voorhand ook al een bezoekje brengen aan mensen die zelf een Andalusiër bezitten, om te checken of zij misschien goede fokkers of andere eigenaars kennen die hun paard verkopen. 
   
• Vooraleer je overgaat tot de aankoop van een paard, is het verstandig om na te gaan of het al door een dierenarts werd onderzocht. Zo niet, kan je het paard best alsnog klinisch en/of röntgenologisch laten onderzoeken. Bovendien moeten de eigenaars in het bezit zijn van alle nodige documenten. Bij Andalusische paarden zijn dat een PRE-paspoort en een Carta de Titularidad/Carta de Propriedad.
   
• Ben je van plan om op je nieuwe Andalusiër te gaan rijden? Vraag dan zeker of je een proefritje mag maken! Alleen op die manier weet je of het paard bij jou past. Durf je niet? Geen probleem! Neem een andere, ervaren ruiter mee die in jouw plaats een testritje kan maken. Tip: neem het paard ook even mee naar buiten. Zo weet je meteen hoe het zal reageren in een andere omgeving. 

 
 
Omdat Andalusische paarden zeer gegeerd zijn, zal je ze niet snel in een asiel of ander opvangcentrum tegenkomen. Kruisingen van Andalusiërs met andere rassen zullen daarentegen vaker in dergelijke opvangcentra te vinden zijn. Ga hier dus zeker een kijkje nemen wanneer je op zoek bent naar een paard met Spaanse looks. Wie weet vind je hier wel de vriend van jouw dromen!