Beestig

Alle honden kwijlen: omdat ze iets lekkers ruiken, het te warm hebben, iets vies gegeten hebben, bij stress … Het is een logisch gevolg van een overmaat aan speeksel dat zich ophoopt in hun muil. Omdat honden geen spieren bezitten om dat speeksel uit te spuwen én omdat ze nog nooit gehoord hebben van een deugddoende mondspoeling, loopt al wat te veel is weg via hun mondhoeken. Grote hondenrassen met hangende wangen, maar ook honden met een platte snuit, kwijlen over het algemeen vaker dan andere. 
 
Maar wat is er aan de hand wanneer dat doorzichtige kwijl plots omslaat in een dik, wit schuim? Dat is een duidelijk teken aan de wand: je hond jaagt met een versnelde ademhaling lucht doorheen zijn kwijl, waardoor er duizenden piepkleine luchtbelletjes ontstaan. Het resultaat: een schuimbek. 
 
Er bestaan een heleboel oorzaken die aan de grond kunnen liggen van dit fenomeen, maar in het geval van de vraagsteller is het witte kwijl duidelijk gelinkt aan de fysieke inspanning van een wandeling. Honden die flink bewegen, versnellen hun ademhaling en gaan zelfs hijgen. Op zo’n moment is het niet abnormaal dat het schuim hen op de lippen gaat staan. 
 
Wel is het voor de eigenaar belangrijk om de mate waarin er zich wit slijm vormt in de gaten te houden. Een beetje ‘schuim’ is ok, maar wanneer het de spuigaten uitloopt is je hond écht aan een break (en wat fris drinkwater) toe. Krijgt je hond het schuim niet tijdig weggewerkt, dan ligt oververhitting op de loer. 
 
 

Nog meer oorzaken van wit kwijl bij honden 

 
Heeft je hond schuimlippen buiten de context van een fysieke activiteit? Dan kan er meer aan de hand zijn: 
 

• Warmte: ook wanneer de lichaamstemperatuur van een hond in de hoogte gaat, begint hij overmatig te hijgen en verschijnen er schuimklodders op zijn bek. Lees hier onze tips om een hond af te koelen. 
   
• Stress: een hond die heel nerveus is – bijvoorbeeld tijdens een onweer of bij een bezoek aan de dierenarts – maakt overmatig veel speeksel aan en gaat vaak hijgen uit ongemak. 
   
• Misselijkheid: wanneer je hond zich misselijk voelt, bereidt zijn lichaam zich voor op eventueel braken door de bek alvast te ‘smeren’ met extra veel speeksel. 
   
• Slechte smaak: honden lusten alles, of dat denken ze toch. Krijgen ze plots toch een vieze smaak in hun bek, dan proberen ze het goedje te verdunnen met speeksel om zo hun smaakpapillen te ontzien. 
   
• Vergiftiging: vermoed je dat je hond kwijlt en schuimbekt omdat hij iets giftigs gegeten heeft? Ga dan zo snel mogelijk naar de dierenarts. 
   
• Tandproblemen: heeft je hond naast een schuimbek ook een stinkbek? Dan is het raadzaam om zijn tanden te laten nakijken. Soms hebben honden zoveel tandpijn, dat ze hun ongemak uiten door te hijgen en te speekselen – met een schuimbek als gevolg. 
   
• Epilepsie (of andere aanvallen): wanneer een hond een lichamelijke aanval doormaakt, kan zijn bek gaan schuimen als gevolg van overmatig hijgen en speekselen. 
   
• Ziekte: sommige ziektes – de ene al ernstiger dan de andere – veroorzaken een schuimende bek bij de patiënt. Het bekendste virus met dit symptoom is hondsdolheid of rabiës, maar het komt ook voor bij de hondenziekte (ziekte van Carré). Gelukkig zijn de meeste honden gevaccineerd voor deze ziektes.