Beestig

Net zoals bij mensen, hoort een hik-episode op z’n tijd gewoon bij het leven van een hond. Meestal hebben honden er slechts een paar minuten last van, in uitzonderlijke gevallen kan de hik tot een uur aanslepen. We kunnen het ze niet vragen, maar wanneer je de lichaamstaal van een hikkende hond bekijkt kan je meestal besluiten dat hij het zelf ook niet zo erg vindt. 
 
 

Wat gebeurt er in het lichaam van een hikkende hond? 

 
In het lichaam van een hond (en van elk ander zoogdier) zit middenin een grote spier die helemaal van rug tot buik, van links naar rechts loopt: het middenrif of ‘diafragma’. Die spier scheidt hart en longen van de rest van de buikinhoud en speelt een belangrijke rol in de ademhaling. Wanneer het middenrif richting staart beweegt, wordt de longinhoud groter en stroomt er lucht naar binnen. Omgekeerd krijgen de longen minder plaats en persen ze lucht naar buiten wanneer het diafragma richting kop beweegt. Dat alles gebeurt doorgaans volautomatisch: je hond hoeft er geen enkele moeite voor te doen! 

Af en toe zit er een kink in de kabel en trekt de spier plots samen. Door de plotse beweging van lucht over de stembanden, sluit de stembandspleet en ontstaat het typische hik-geluid. Meestal gebeurt dat enkele keren per minuut, net zoals bijmensen die de hik krijgen. 
 
 

Waarom krijgen honden de hik? 

 
Puppy’s krijgen sneller te maken met de hik dan volwassen honden. Ze kunnen bijvoorbeeld de hik krijgen omdat ze te snel eten of drinken, wanneer ze moe of overprikkeld zijn, of zelfs wanneer ze het koud hebben. 
 
Volwassen honden hikken minder snel, maar het is niet zo dat ze nooit meer een hikje laten ontsnappen. Wetenschappers onderscheiden 3 oorzaken voor de hik bij honden: 
 

• Problemen bij het eten of drinken

   
  Wanneer honden te veel lucht inslikken tijdens het schrokken of drinken, zet hun maag uit waardoor het diafragma geïrriteerd kan raken met hikken tot gevolg. Een te warme of te koude maaltijd (of drinkwater) kan dan weer irritaties veroorzaken ter hoogte van de slokdarm, die via specifieke zenuwbanen het middenrif kunnen ontregelen. Net zoals bij mensen, kunnen honden ook de hik krijgen van voedsel dat te sterk gekruid is. Daarvan gaat hun maag (meer) gassen ontwikkelen, ze gaan er veel (en snel) van drinken én bepaalde pikante voedingsstoffen hebben een rechtstreekse invloed op de contracties van de diafragma-spier. 
   

• Positieve en negatieve stress 

   
  Wanneer de hartslag en de hoeveelheid stresshormonen in het lichaam van een hond omhoog gaan, heeft dat ook een invloed op het diafragma. Soms is hikken tijdens opwinding ook simpelweg een gevolg van een onaangepaste ademhaling: de hond ademt snel en oppervlakkig, waardoor het middenrif niet naar behoren gebruikt wordt. 
   

• Bijwerkingen bij het nemen van geneesmiddelen

   
  Sommige geneesmiddelen zoals bepaalde antibiotica, hormoonbehandelingen en kalmeringsmiddelen kunnen de slokdarm irriteren en reflux veroorzaken – met het bijhorende hikken en slikken. 

 
 

Wat kan je doen om je hond te laten stoppen met hikken? 

 
Meestal gaat de hik vanzelf over. Wil je je hond toch een handje helpen, dan kan je volgende strategieën overwegen:
 

• Ga bij je hond zitten voor een deugddoende aaisessie. Houdt je hond ervan om over zijn buik gestreeld te worden, dan kan dat helpen om zijn ademhaling te normaliseren. 
   
• Neem je hond mee naar buiten voor een rustige wandeling, dat helpt om zijn ademhalingspatroon weer op orde te krijgen. 
   
• Slikken helpt doorgaans om de hik te laten weggaan. Laat je hond wat water drinken – op voorwaarde dat hij dat op een kalme manier doet. Grote porties voedsel laat je beter even achterwege, want door de hik zou hij zich kunnen verslikken.
   
• Geef je hond voortaan minder grote porties of gebruik een slow feeder. Zo voorkom je dat hij vaak de hik krijgt. 

 
Bij mensen wordt wel eens gezegd dat het helpt om iemand met de hik te doen schrikken, maar die strategie pas je beter niet toe op je hond. Denk eraan dat je hond die hik doorgaans helemaal niet zo erg vindt, terwijl hij het je wél kwalijk zou kunnen nemen dat je hem de stuipen op het lijf hebt gejaagd. Aan je partner kan je uitleggen dat de bangmakerij voor zijn eigen bestwil was, je hond onthoudt vooral dat hij zijn beste mensenmaatje niet meer kan vertrouwen. 
 
 

Wat als je hond maar blijft hikken? 

 
Zolang je hond er geen last van ondervindt, hoef je geen actie te ondernemen. Maar wanneer hij een uur of langer blijft hikken, wanneer er ongewone geluiden met zijn hik gepaard gaan, wanneer je hond moeite heeft met ademhalen, wanneer hij overmatig kwijlt of wanneer je ziet dat hij pijn heeft tijdens het hikken, raadpleeg je best een dierenarts. Hoewel de hik meestal een erg onschuldig fenomeen is, kan het in sommige gevallen ook wijzen op (ernstige) medische problemen zoals bronchitis, longontsteking, tumoren, hartproblemen, een ingeslikt voorwerp, hitteslag, astma … Maak een filmpje van je hikkende hond om mee te nemen, dat helpt je dierenarts om de ernst van de situatie in te schatten.