Beestig

De poezelige romance tussen Veerle en Mylo begon in 2013. Veerle had toen een zware periode achter de rug. “Wij hebben thuis altijd een hond gehad, mijn beste vriend waarmee ik lange wandelingen maakte. Maar toen werd ik ernstig ziek en in die periode is ook onze hond overleden. Een immuunziekte legde behoorlijk wat druk op het leven dat ik gewend was te leiden, een nieuwe hond was helaas geen optie.”
 

Liefde op het eerste gezicht

Na een tijdje begon Veerle de aanwezigheid van een dier in huis te missen. Ze ging op zoek naar een gezelschapskat die haar kon steunen in moeilijke tijden. “Een kat is toch net iets gemakkelijker om voor te zorgen dan een hond. Je hoeft een kat niet uit te laten en als je je een dag wat minder fit voelt, is dat geen ramp. Voor mij was het trouwens meteen duidelijk dat ik geen kitten wou: door mijn aandoening zit ik de ganse dag thuis, een jonge kat die staat te popelen om de buitenwereld te ontdekken, daar zou ik weinig aan hebben.”
 
Met een zwak voor roodharige katten, trok Veerle naar het dierenasiel van Tienen. “In één van de hokjes zat Rambo, een rosse kater die me meteen kopjes kwam geven, hoewel hij me nog nooit gezien had. Het was eigenlijk niet de bedoeling om al meteen tot adoptie over te gaan, ik wilde eerst nog wat meer asiels bezoeken. Maar ik kreeg Rambo niet uit mijn hoofd en kon de slaap niet vatten voor ik een voicemail ingesproken had bij het asiel: die kat hoort bij mij!”
 

Kleine tuin wordt kattenparadijs

Rambo verhuisde naar Rotselaar en met zijn naamsverandering begon ook zijn tweede leven. “Mylo is zo’n zachtaardige en lieve kat, een regelrechte softie zelfs, het is absoluut geen Rambo. Hij is ook erg zorgzaam: wanneer ik een slechte dag heb, kruipt hij gewoon mee in bed. Dan wil hij zo dicht mogelijk bij mijn hoofd liggen. Dat geeft een heel geborgen gevoel, ik kan moeilijk uitleggen hoeveel het voor mij betekent om altijd iemand aan m’n zijde te hebben.”
 

 
Toch heeft Mylo meer in zijn mars dan alleen maar lui in bed liggen. “Ik woon heel klein in een aangepaste woning, alles is binnen handbereik zodat ik me niet te veel moet verplaatsen. Maar mijn huisje is niet alleen aangepast aan mijn noden, ook aan Mylo is gedacht. In de woonkamer is een kattenmuur geïnstalleerd, regelmatig doet Mylo een dutje op 2 meter hoogte. En van mijn tuintje maakten we een kattenparadijs waarin hij kan klimmen, slapen, zonnen en zich verstoppen.”
 

Een kat die luistert zoals een hond

De band tussen Veerle en Mylo is mooi om te zien. Het zijn twee handen op één buik die elkaar door en door kennen. “Net zoals iedereen, vind ik mijn kat de mooiste. Omdat Mylo zo’n gemakkelijke kat is, die zich overal en bij iedereen goed voelt, schreef ik hem een paar jaar geleden in bij het modellenbureau CastingTails voor dieren. Eigenlijk wou ik gewoon mooie foto’s, maar het leverde Mylo ook enkele echte ‘jobs’ op. Regelmatig mag hij poseren voor foto’s of schittert hij in een reclamefilmpje.”
 
Om zo’n job tot een goed einde te brengen, leert Veerle haar kat allerlei trucjes. “Mylo is gek op eten, hij lijkt wel een labrador!”, lacht Veerle “Hij doet alles om zijn maag te kunnen vullen en daar maak ik handig gebruik van. Met een clicker vertel ik hem wanneer hij iets goed doet en daarna volgt een kattensnoepje, een vloeibare snack of wat vers vlees. Voor heel moeilijke opdrachten, bijvoorbeeld tijdens een buitenopname, gebruik ik nat kattenvoer - volgens Mylo het allerlekkerste op aarde.”

Een portfolio om u tegen te zeggen

Het is niet elke kat gegeven om carrière te maken in de media, maar Mylo komt er schitterend mee weg. Hij geniet van alle aandacht en deelt zijn avonturen op zijn populaire instagram-account dat Veerle beheert: “Het begon een beetje als een grap, omdat ik mijn vrienden en familie niet te veel wou spammen met kattenfoto’s. Tot mijn grote verbazing raakt Mylo’s verhaal een gevoelige snaar, op korte tijd maakte ik enorm veel internationale vrienden. Allemaal mensen met een hart voor katten, in een community die elkaar steunt door dik en dun. Ik kom ook op heel bijzondere plekken, zoals toen we twee dagen filmden met de bekende Nederlandse acteurs Frank Lammers en Elise Schaap voor de Netflix-film ‘Ferry’.”
 
“Aan zo’n dingen trek ik mij enorm op. Ik heb goeie dagen en slechte dagen en ik moet eerlijk toegeven dat mijn lichaam erg afziet van elke opdracht die ik met Mylo uitvoer. Vaak moet ik meerdere dagen recuperen van zo’n opnames, die altijd langer duren dan gepland. Maar de herinneringen die we daar creëren zijn voor mij van onschatbare waarde. Wanneer ik door mijn feed scroll op een mindere dag of filmpjes herbekijk waarin Mylo acteert, dan weet ik waarvoor we zo ons best doen. Het helpt mij om door te zetten en om uit te kijken naar de dagen waarop ik beter in mijn vel zit. Mylo heeft geen idee hoeveel hij voor mij betekent, hij is mijn alles.”