Kenmerken van de vacht van een ragdoll
De ragdoll heeft, net zoals de Maine Coon, van nature een minder dikke ondervacht dan pakweg de Brits langhaar of de Pers. Omdat het de onderwol is die vaak voor problemen zorgt - in de rui en door in de knoop te raken - krijgt de ragdoll minder snel last van zulke akkefietjes. Het klopt dus dat dit ras gemiddeld minder haar verliest tijdens de rui, maar staar je vooral niet blind op deze informatie. Hou het woord ‘gemiddeld’ goed in het achterhoofd, want er zijn wel degelijk ragdolls met een vollere vacht die wél wat extra aandacht nodig heeft. Bovendien is het niet zo dat een ragdoll helemaal geen onderwol heeft, al zal hij doorgaans minder onderhevig zijn aan viltvorming en ‘overdreven’ rui. Bespreek vooraf met je fokker hoeveel tijd hij spendeert aan de vachtverzorging van zijn katten. Sommige kwekers kiezen bewust voor genetische lijnen met meer onderwol, omdat die hun nageslacht nog fluffier maken. Val jij als een blok voor de looks van zo’n pluizig bolletje wol? Calculeer dan dagelijks wat tijd in om eventuele vachtproblemen tijdig op te sporen.Hoe vaak moet je een ragdoll kammen?
De zachte, zijdeachtige vacht van de ragdoll nodigt eenieder uit tot aaien, maar hoe hou je hem in die optimale vorm? Wees gerust: bij de doorsnee ragdoll hoef je de kam niet dagelijks boven te halen. Wel is het een goede gewoonte om hotspots voor knopen (meestal in de oksels en de liezen) dagelijks even te betasten om beginnende knopen op te sporen. Maak je kat van jongs af gewoon aan die handelingen, zodat ze niet boos wegloopt wanneer ze op een leeftijd komt dat het wél echt nodig is.Eén keer per week mag je een metalen kam bovenhalen om de vacht van je ragdoll aan te pakken. Doe dat niet met volle overgave (lees: tot er geen enkel haartje meer loskomt), maar focus je op het verhelpen van lokale knoopvorming. Hoe sneller je beginnende knoopjes aanpakt, hoe minder kans op grote klitten (of zelfs viltplaten) en hoe minder pijn het doet om de problemen op te lossen.
