Beestig

Mooie, rosse Indigo werd achttien jaar oud

Elke De Keyser: “Ik haalde Indigo in 2009 uit het asiel – hij was toen al ongeveer zeven jaar oud – zonder te weten dat hij besmet was met het FIV-virus. Omdat hij serieus wat snotterde, ging ik na een week toch eens naar de dierenarts voor een test: hij bleek positief. Ik verwachtte me dus aan wat extra zorgen en kosten, maar eigenlijk viel dat echt goed mee. Hij kreeg dagelijks medicatie bij zijn natte voeding om zijn immuniteit te versterken. Merkte ik op dat hij een snotneus had, dan ging ik meteen naar de dierenarts voor de nodige behandeling, zodat het niet uit de hand kon lopen. Bij een pluskatje gaat een verkoudheid immers niet zomaar over.” 

“Ik heb Indigo steeds goed binnengehouden om besmetting door en van andere katten te voorkomen, en dat vond hij prima – hij was niets anders gewoon. Daarnaast kreeg hij steevast kwalitatieve voeding en zorgde ik ervoor dat hij een rustige omgeving had, waar hij ongestoord kon slapen. Stressreductie is belangrijk voor FIV+-katten, omdat een slechte slaapkwaliteit hun weerstand nog meer kan aantasten.” 
 
“Indigo is uiteindelijk 18 jaar oud geworden, hij is gestorven aan doodsoorzaak nummer één bij katten: nierinsufficiëntie. Ik heb al jaren katten, maar dit was zo’n bijzondere kat … Hij volgde me overal, begreep me zonder woorden en de band die we hadden, was echt uniek. Er gaat geen dag voorbij dat ik geen traantje om hem laat.”
 
 

‘Black beauty’ Anubis is even lief en sociaal als een niet-besmette kat  

Elise De Beys: “Sinds begin augustus woont mijn nieuwe beste vriend Anubis bij mij. Hij is zo lief, schattig, sociaal, respectvol … Kortom, alles wat je kan wensen van een vierpotig kameraadje! Vaak moet ik mezelf er aan doen herinneren dat hij een FIV-positief katje is, want ik merk er gewoonweg niets van. Voor mij was deze factor nooit doorslaggevend bij het adoptieproces, omdat ik geloof dat elk katje een gelijke kans verdient op een gelukkig leven.”

“Het enige merkbare verschil met een niet-besmette kat, is dat ik Anubis’ gezondheid wat beter in het oog moet houden. Ik ga dus jaarlijks een bloedonderzoek laten doen om zijn bloedwaarden goed op te volgen. En dat hij niet naar buiten mag, is voor mij absoluut geen probleem. Ik woon op een appartement en zocht dus sowieso een binnenkat.”
 
“Het leven van een FIV+-katje is heel onvoorspelbaar: sommige katjes leven tot ze stokoud zijn, bij andere gaat het snel de andere richting uit. Dit motiveert me des te meer om van elk moment met Anubis intens te genieten. Het leven is nu eenmaal onvoorspelbaar en je moet elke dag met beide handen grijpen, toch? Met een FIV-positieve kat is dat niet anders.”
 
 

Zwervertje Max maakt het beste van zijn laatste jaren

Ingrid Delvaux: “Max is niet mijn eerste ‘pluskatje’. Ik heb ooit al een kattin gehad die het FIV-virus heeft opgelopen omdat ze nogal, euh … seksueel actief was. (lacht) We hebben haar toen meteen laten steriliseren. Gelukkig waren we er op tijd bij, zodat we haar nog een mooi leven hebben kunnen schenken – mits de nodige medicatie, natuurlijk. Meestal kreeg ze cortisone en soms eens een antibioticakuur wanneer ze een ontsteking had. Zo is ze toch nog twaalf jaar oud mogen worden. Mooi toch?”

“Met Max is het wel een ander verhaal … Hij was een hoopje ellende toen hij hier als verwilderde kater op een dag is aanbeland. De ziekte was bij hem al behoorlijk vergevorderd, dus dat maakt dat hij toch wel aanzienlijk meer zorg nodig heeft dan onze eerste FIV-positieve kat. Door een ontsteking in de keel kan hij zijn eigen vacht niet meer verzorgen – dat taakje neem ik dus van hem over. Ook eten is moeilijk en pijnlijk voor hem, dus zorg ik dat zijn voeding altijd goed fijngemaakt is. Behalve tijdens zijn eetmomentjes heeft hij gelukkig geen pijn.”
 
“De ziekte verloopt bij Max echt met pieken en dalen: soms gaat het een hele tijd goed, dan sukkelt hij weer met allerlei kwaaltjes. Op dit moment is hij naar mijn gevoel wel een beetje in de eindfase van zijn leven beland. Het is jammer dat we hem niet eerder hebben gevonden, zodat we de diagnose vroeger konden stellen ... Maar sinds hij bij ons opvang en verzorging heeft gevonden, ben ik ervan overtuigd dat zijn leven zeker nog de moeite waard is geweest.”
 
 

Tammy en Smokey: van schuchtere zwerfkaters tot fiere huistijgers

Dorien Schoofs: “Ik heb geen seconde getwijfeld om een ‘zorgkatje’ in huis te nemen. Meer nog: ik heb met Tammy en Smokey zelfs twéé zwerfkaters met een plusje (én een sterk karaktertje) geadopteerd. Natuurlijk sta ik als dierenliefhebber wel stil bij alles wat er in de toekomst kan mislopen. Niemand ziet zijn huisdier graag lijden ... Toch ben ik gemotiveerd om hen met de nodige zorg een mooie toekomst te geven, ongeacht hoeveel jaren hun leventje mag tellen. De kans bestaat trouwens ook dat ze voor altijd drager van het FIV-virus blijven en nooit ‘patiënt’ worden. We nemen het leven hier dag per dag. Liefde kent geen grenzen en ziekte maakt de liefde soms zelfs alleen maar sterker!”

“Omdat ze door hun aangetaste immuunsysteem wat sneller last krijgen van hun luchtwegen, hebben mijn FIV-positieve katjes wel wat extra verzorging nodig. Een maand na de adoptie van Smokey kreeg hij al last van snotneusjes. Had je mij een jaar geleden verteld dat ik ’s avonds samen met mijn kat zou aerosollen, dan had ik je waarschijnlijk gek verklaard. (lacht) En ook etenstijd is altijd een belevenis met deze katten. Al hun tanden, behalve de hoektanden, zijn immers preventief getrokken door de dierenarts. Tafelmanieren zijn dus niet aan de orde, maar het is wel een plezier om hen beide creatief te zien omgaan met het binnenwerken van hun – liefst natte – voeding.”
 
“De weg die we samen hebben af te leggen, is nog niet op z’n eind. Al heeft dat eerder te maken met hun verleden als zwerfkat. Het afgelopen halfjaar heb ik een spectaculaire evolutie gezien: van schuchtere katers die zich nooit toonden in het opvangcentrum tot fiere tijgertjes die zelfs af en toe komen spinnen in de zetel. Van de adoptie van dit duo zal ik nooit spijt krijgen!”
 
 

Hartendief Seth gedraagt zich net als andere katten

Leen Verheyen: “We zijn onlangs verhuisd en wilden al een tijdje één of twee poezen in huis. Urenlang hebben we op ‘adopteer een kat’ gekeken en na enkele keren nét niet geselecteerd te zijn, besloten we ook eens bij de FIV-positieve katjes te kijken. Omdat we hier geen ervaring mee hadden, hebben we toch eerst wat opzoekwerk gedaan, zodat we wisten waar we aan toe waren. We wilden namelijk liever geen poes waar we ons aan zouden hechten, maar die we dan snel weer moesten afgeven.”

“En daar was hij dan, onze Seth! Ocharme, wat had hij het moeilijk gehad … We hadden het er graag voor over om wat meer aandacht aan zijn gezondheid te besteden en misschien wat vaker bij de dierenarts langs te gaan. Seth mag dan wel een ‘handleiding’ hebben, hij is net als andere katten – en met wat geluk kan hij net zo oud worden. En in tegenstelling tot een ‘gezonde’ kat, weet je met hem perfect waar je aan toe bent.”
 
“De eerste week was wat moeilijk voor Seth, maar we hebben hem op zijn eigen tempo laten wennen aan ons huis en de omgeving. Vandaag is hij nog steeds wat schuw, maar hij kruipt wel langzaamaan uit zijn schulp. Met zijn zielige oogjes en zijn schattige snuitje kan hij ons trouwens helemaal rond zijn pootjes draaien. Eigenlijk merk je helemaal niet dat hij FIV-positief is … Hij rent door het huis, jongleert met muizen en daagt regelmatig zijn zusje Maria uit. Seth lijkt écht gelukkig en we zouden hem voor geen goud meer kunnen missen!”
 
 
Heb je nog vragen over kattenaids? Dan vind je in dit artikel zeker het antwoord!