Er wordt wel eens gezegd dat de kat van nature een solitair dier is, maar dat klopt niet helemaal. Toch kunnen we haar ook bezwaarlijk een sociaal dier noemen. Hoe zit het dan wel?

Eén ding is zeker: iedere kat is een solitaire jager. Haar prooien zijn zo klein, dat het niet nodig is om versterking in te roepen tijdens de jacht - laat staan dat er voldoende eten gevangen wordt om te kunnen delen. In de uitgestrekte savannes waar huiskatten hun oorsprong vinden, is trouwens niet genoeg voedsel voorhanden om meer dan één kat tegelijk tevreden te stellen. Je zou dus kunnen zeggen dat de oerkat ‘solitair uit noodzaak’ was. 
 

Welke katten zijn wel sociaal? 

Wanneer er daarentegen voldoende voedsel beschikbaar is, kunnen katten zich wél sociaal opstellen. Kijk maar naar de kolonies zwerfkatten die op voederplaatsen ontstaan. Maar … niet elke kat wordt daar gelukkig van. Dat hangt af van haar karakter, van de ervaringen die ze opdeed tijdens haar jeugd (tijdens de socialisatie) én van de kattige ontmoetingen die ze tijdens haar volwassen leven opdeed. 
 
En dan zijn er nog de persoonlijke voorkeuren van katten. Dat jouw twee katten het geweldig met elkaar kunnen vinden, betekent niet dat ze een nieuwe, derde kat zomaar in hun hart zullen sluiten. 
 
 

Sociale groepen bij de kat

Katten kunnen dus sociale groepen met elkaar vormen. Dat wil zeggen dat ze vriendelijk gedrag vertonen, elkaar begroeten, bij of op elkaar slapen, elkaar wassen, met elkaar spelen en zelden vechten of naar elkaar blazen. Dat gedrag zie je vaak bij kittens uit hetzelfde nest die samen met elkaar opgroeien. Daarom vragen de meeste adoptieorganisaties om twee kittens tegelijk te adopteren: het verrijkt het leven van je toekomstige kat(ten) om een vriendje in huis te hebben. 
 
Er bestaan ook hypersociale katten die letterlijk geen greintje kwaad zien in eender welke soortgenoot. Aan de andere kant van het spectrum heb je dan weer katten die nooit met een andere kat door dezelfde deur zullen kunnen, hoe goed die andere het ook bedoelt. Zulke katten hebben nood aan een huis en gezin voor zichzelf, zonder de stress van een soortgenoot in hun buurt.
 

Tabby kat buiten huis
Het karakter van de katten kan een belangrijke rol spelen in het introductieproces

Sommige katten leven vreedzaam naast elkaar

Dat twee katten - uit een ander nest - zonder vechten in hetzelfde huis leven, wil overigens niet per se zeggen dat ze een sociale groep vormen. Zelfs niet wanneer ze samen in dezelfde zetel slapen. Alleen wanneer ze dicht bij elkaar gaan liggen met hun neus in elkaars richting voelen ze zich kiplekker bij elkaar. Veel vaker zie je echter katten die elk hun eigen ding doen en misschien evenveel zin hebben om in die zetel te liggen, maar geen noodzaak voelen om de plek helemaal voor zichzelf op te eisen. Ze draaien zich met de rug naar de andere en denken er het hunne van. 
 
Opdat deze katten zich goed blijven voelen, is het noodzakelijk om voldoende kattenbakken te voorzien (één meer dan het aantal katten in huis), voedsel op verschillende plekken aan te bieden, meerdere drinkbakken te plaatsen, voldoende schuilplekjes te installeren en vluchtwegen te creëren in de hoogte. Op die manier zorg je ervoor dat je katten geen reden tot conflict hebben, omdat ze hun noden op elk moment ook ergens anders kunnen vervullen. 
 
 

Een nieuwe kat in huis

‘It’s complicated’, da’s wel het minste dat je kan zeggen over de sociale structuren waarbinnen katten leven. Niet moeilijk dat het voor de meeste katten een grote shock is wanneer er een nieuwe kat in huis opduikt. Daar heeft je kat immers niet zelf voor gekozen en vaak is de omgeving er niet op afgestemd. Een nieuwe kat in in huis halen en aan je kat voorstellen moet dus altijd erg geleidelijk gebeuren. Hoe je dat best aanpakt, is voer voor een ander artikel. 
 

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen