Beestig

 
Toegegeven, het is een tijdje geleden dat we nog eens voor ons tv-scherm gingen zitten voor iets anders dan het bingewatchen van Netflix-series en -documentaires (zoals ‘Inside the Mind of a Cat’ – een aanrader voor elke kattenfan). Gamen kost tijd en zo’n Beestig-website vult zichzelf immers niet met huisdier-gerelateerde content. Tenzij … je de twee kan combineren. Sinds de Franse game-ontwikkelaar BlueTwelve Studio zijn nieuwe game ‘Stray’ aankondigde, kijken we dan ook reikhalzend uit naar de release van dit bijzondere en toch wel atypische spel. 

In tegenstelling tot de klassieke third-person adventure game kruip je hier namelijk niet in de huid van een mens (of een vermenselijkt personage), maar wel in de vacht van een rosse zwerfkat. Dat kan alleen maar een buitengewone spelervaring opleveren! Maar … zou deze game de hoge verwachtingen van een stel zelfverklaarde kattenkenners wel kunnen inlossen? En is het ook leuk voor wie niet zo bedreven is in gamen, maar wel helemaal weg is van katten? Met méér dan gemiddelde nieuwsgierigheid wagen we ons aan een eerste speelsessie.
 
 

Kopjes geven en miauwen

Alles begint in een idyllische setting, die je nog het best kan vergelijken met een hedendaags Tsjernobyl: een omgeving vol restanten van een stedelijke wereld, die overwoekerd is door groen en waar het rustgevende gekabbel en gedruppel van water weerklinkt. De sporen van menselijke aanwezigheid zijn langzaam uitgewist, de natuur heeft de boel overgenomen. In dit eerste hoofdstuk van het spel krijgen we de kans om op een rustig tempo deze nieuwe wereld te verkennen en te ontdekken hoe het voelt om ‘onze’ kat te besturen. 
 
En ja, we moeten meteen toegeven dat de makers hun huiswerk gemaakt hebben. Niet alleen zijn de visuals erg waarheidsgetrouw – onze kat en haar medezwervers zien er behoorlijk levensecht uit en bewegen op een geloofwaardige, katachtige manier – ook de gedragingen van de feliene personages zijn perfect nagebootst. Zo kunnen we met onze rosse kater naar een andere kat toelopen en na één druk op de knop beginnen ze elkaar kopjes te geven en te wassen, strijken ze langs elkaar heen of slaan ze geïrriteerd een klauw naar de ander uit. Op en top realistisch gedrag binnen een sociale groep katten. We worden zelfs uitgenodigd om met onze nagels aan de stam van een boom te krabben, door afwisselend twee knoppen op de controller in te drukken. En dat geeft gek genoeg een erg bevredigend gevoel ... Zijn we nu al in een halve kat aan het veranderen?

Wat dan weer niet helemaal klopt met de werkelijkheid, is het feit dat je de zwerfkatten regelmatig tegen elkaar hoort miauwen – een trucje dat doorgaans enkel benut wordt door huistijgers, om een reactie bij hun personeel los te weken. Wanneer we eenmaal in de gaten hebben dat we ons eigen stemgeluid kunnen bedienen door één welbepaalde knop op de controller in te drukken, snappen we wel waarom deze gimmick in het spel zit. Bij elke duw op de knop krijg je een ander miauwtje te horen. Vertederend én verslavend. Na een tijdje krijgen we zelfs de trofee met de titel ‘Een beetje praatziek’ toebedeeld, omdat we blijkbaar nogal vaak op het miauw-knopje duwen. Oeps!
 
 

Realistisch kattengedrag, tot in de details

Uiteraard wordt er in deze game wel meer van ons verwacht dan enkel doelloos rondkuieren en alledaags kattengedrag vertonen. Zonder al te veel spoilers weg te geven: op een bepaald moment raken we gescheiden van onze andere kattenvriendjes en dan begint het spel pas echt … Na een pijnlijke val tuimelen we binnen in een wereld die heel wat minder vriendelijk aanvoelt. We zijn in een verlaten, nachtelijke stad terechtgekomen en banen ons een weg door straten gevuld met achtergelaten rommel: lege blikjes, volle vuilniszakken, kartonnen dozen, grote afvalcontainers … 
 
Gelukkig zijn er tal van mogelijkheden om die vreemde omgeving vanuit de hoogte te bekijken. Vanop een vensterbank, een dakgoot, een ventilatiebuis of een smalle richel tegen een gevel kan onze rosse vriend op een veilige manier zijn omgeving scannen – en laat dat nu net iets zijn waar katten veel nood aan hebben. We merken trouwens meteen dat we als ‘bestuurder’ van de kat zelf ook die behoefte voelen, want wie weet wat houdt zich allemaal schuil in de schaduwen van die donkere steegjes?

Anders dan in de meeste games hebben we niet veel skills nodig om een grote sprong succesvol uit te voeren. Gewoon de juiste kant uit kijken en op de juiste knop duwen, meer is het niet. Mocht je dus nog twijfelen of je als game-leek iets aan dit spel zou hebben: het antwoord is absoluut en volmondig ‘ja’. Vlak voor we ergens op willen springen, zet de kat zich trouwens schrap zoals hij in het echte leven zou doen. Heeft hij geen zin om ergens naartoe te springen – lees: is dat stukje van de virtuele wereld niet toegankelijk – dan gaat onze koppige kater simpelweg op zijn achterwerk zitten en kijkt hij wat nonchalant in het rond. En moet er ergens in de omgeving iets gebeuren voor we naar een volgend deel van de stad kunnen, dan wordt er van onze kat verwacht dat hij met zijn voorpootje een aarden kruik of een volle verfpot ‘achteloos’ van een randje afduwt. Waar hebben we dat nog gezien? Juist, ja. In onze eigen woonkamer.
 
Deze kleine, subtiele details maken van dit spel een waar plezier voor kattenliefhebbers. Zo wandelen we bijvoorbeeld ook in een appartement binnen, waar we water uit een drinkbakje oplikken en met onze nagels in een stoffig Perzisch tapijt klauwen. In de woonkamer liggen er hoge stapels boeken waar we op kunnen springen en staat er op een bureau een computer met een toetsenbord, waar we met onze pootjes overheen kunnen wandelen – en willekeurige letters en tekens op het scherm doen verschijnen.
 
Al moeten we toegeven dat sommige acties zelfs voor de best getrainde kat een beetje te hoog gegrepen zijn: het hengsel van een emmertje in onze bek nemen, met ons pootje een radio aan- en uitzetten, in een emmer aan een touw naar beneden roetsjen zoals een lift … Best ingewikkelde handelingen, maar we mogen uiteraard niet vergeten dat we met een fictieve kat op wandel zijn – en het spel moet wel een beetje interactief blijven, dus we zien het door de vingers.

Kat met oneindig veel levens

Over het verdere verloop van het spel willen we niet te veel prijsgeven, want het verrassingseffect is ook deel van de pret, natuurlijk. Wel is het even schrikken wanneer blijkt dat er in die sombere, onheilspellende stad dan misschien geen mensen wonen, maar wel andere ‘levende’ wezens die het niet zo op zwerfkatten begrepen hebben. Op een onverwacht moment worden we plots achterna gezeten door kleine, kwaadaardige robotjes! De paniek slaat ons om het hart, het zweet staat in onze handen en de ontreddering is groot wanneer onze lieve, oranje viervoeter zowaar het loodje legt nog voor hij zich van zijn belagers kan ontdoen. Arme poes! Gelukkig hebben we in dit spel geen negen, maar oneindig veel levens …
 
Zelfs na een uurtje gamen zijn we al zo gehecht aan ons hoofdpersonage, dat we na een derde – eindelijk geslaagde – ontsnappingspoging nog eventjes met onze kat angstig heen en weer blijven lopen om de spanning van ons af te schudden. Niet verwonderlijk, we hebben net doodsangsten uitgestaan … Toch? Volgens ons hebben de makers hun doel dan ook méér dan bereikt: dat je in deze ‘cat-centric’ game de wereld helemaal beleeft zoals een kat, is zeker niet gelogen!
 
Leuk weetje voor de fans: het team dat de game ‘Stray’ ontwikkeld heeft, deed dat in het gezelschap van twee vaste, furry medewerkers. Hun aanwezigheid in het kantoor van BlueTwelve Studio zorgde niet alleen voor de nodige ontspanning, maar was ook een onuitputtelijke bron van inspiratie, waar de makers hun visuals in real-time mee konden afstemmen. Eén van beide katten, een geadopteerde zwerver genaamd Murtaugh, zou zelfs model gestaan hebben voor de rode ‘Stray’-kat!
 

 
Miauwkes! Ben je klaar om de wereld van ‘Stray’ zélf te verkennen op vier poten? De game is sinds 19 juli 2022 verkrijgbaar in de PlayStation Store en op gameplatform Steam.