Beestig

Oorsprong – waar komt de pekinees vandaan?
 

Een ware legende

De pekinees werd gecreëerd in China en zou volgens een oude legende op de wereld gezet zijn door Boeddha die een leeuw veranderde in een kleine hond. Volgens een andere lokale legende was het niet Boeddha maar Ah Chu, de beschermheilige van de dieren, die door een leeuw gesmeekt werd hem te verkleinen tot een dwerg zonder zijn hart en karakter te verliezen. Alleen op die manier zou de leeuw met zijn geliefde kunnen trouwen. Zijn nakomelingen werd ‘de hond van Fu Lin’ of ‘de Leeuwhond van China’ genoemd.
 
 

Bemind in China

Ondanks de vele legendes en verhalen over het ontstaan van de pekinees, is er weinig zekerheid over het echte ontstaan van het ras. Volgens experts hebben Chinese keizers geprobeerd om grote honden terug te fokken naar een kleinere variant. Uiteindelijk ontstond zo de pekinees die voor het eerst vermeld werd door de Tang dynastie in de 8e eeuw. Hij stond hier bekend als fiere hond die zijn baas eeuwig trouw is. Verschillende eeuwen lang stond het welgestelde Chinese volk erom bekend honden met een platte snuit te fokken, waaronder de mopshond en ook de pekinees. Deze honden hadden een echt luxeleven en kregen zelfs hun eigen bedienden opdat ze niets tekort zouden komen. Er wordt gezegd dat het eigenzinnige, verwaande gedrag dat Pekinezen soms vertonen, het gevolg is van deze historische, koninklijke behandeling.
 
 

Opkomst in het Westen

In 1860 maakte de pekinees voor het eerst ook zijn intrede in het Westen. Tijdens de Opiumoorlog vielen Britse troepen het paleis van de keizer binnen en besliste de koninklijke familie daarop dat ze hun honden zouden doden om te vermijden dat deze tijdens de plunderingen zouden omkomen. Dat plan was buiten een Britse kapitein gerekend die enkele pekinezen kon meesmokkelen vooraleer de familie de kans kreeg ze te doden. De kapitein nam de honden mee naar Engeland en schonk ze aan koningin Victoria. Sindsdien werd het ras ook daar enorm populair en werd in 1894 de eerste pekinees genaamd Pekin Peter tentoongesteld tijdens een Britse hondenshow. Vanaf 1900 kwam het ras ook steeds meer voor in de Verenigde Staten en in 1906 werd de pekinees officieel geregistreerd door de American Kennel Club. 
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een pekinees? 

De pekinees is een kleine hond met een stevig lichaam. Ze hebben een lange vacht met dikke manen rond de hals waardoor ze veel weghebben van een mini leeuwtje. Ook rond hun oren, op hun staart en op de achterkant van hun benen hebben ze overvloedige bevedering. Het ras wordt gekenmerkt door zijn platte snuit en licht uitpuilende ogen. Pekinezen kunnen allerlei verschillende kleuren en aftekeningen hebben, maar leverkleur en albino zijn niet toegestaan. 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de pekinees?

De pekinees is een kleine hond die gemiddeld 20 centimeter hoog wordt. Omwille van zijn zware botten ligt zijn gemiddelde gewicht, ondanks zijn kleine gestalte, toch rond de 5 kilogram.
 
 

Karakter en opvoeding – de pekinees is een sociaal hondje met een eigen wil

De pekinees is een vriendelijke en sociale hond die graag het gezelschap van mensen opzoekt. Hij is zeer loyaal aan zijn baas en ontwikkelt al snel een niet-te-breken band met zijn gezin. Niettemin blijven ze zeer onafhankelijk en doen ze graag waar ze zelf zin in hebben. Het trainen van een pekinees kan daardoor een hele uitdaging worden. Een zachte maar consequente aanpak werkt het best, aangezien ze geneigd zijn om defensief te reageren wanneer ze gedwongen worden iets te doen wat ze zelf niet willen. Hoe klein hij ook is, de pekinees heeft dus een sterk eigen willetje waardoor ze ook niet altijd geschikt zijn voor gezinnen met (kleine) kinderen. Aangezien ze door hun afwijkende lichaamsbouw niet de meest actieve honden zijn, zijn pekinezen ook niet in staat om urenlang aan een stuk te spelen. Bovendien zijn ze geneigd om zich te verdedigen wanneer ze, naar hun mening, te hardhandig worden aangepakt. Hun pittige karakter heeft ook voordelen: de pekinees is zich zeer bewust van zijn omgeving en is daardoor de ideale waakhond (of toch: alarmhond)!
 
 

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een pekinees nodig? 

Met zijn lange vacht en weelderige manen heeft de pekinees een intensieve verzorging nodig. Om vervilting te voorkomen en vuile haren te verwijderen, dien je minstens één keer per week een uitgebreide borstelbeurt in te plannen. Je hond regelmatig een bad geven kan het ontstaan van klitten eveneens helpen vermijden. Zoals hierboven vermeld werd, zijn pekinezen niet van de actiefste en volstaat het om dagelijks enkele kleine wandelingen te maken. Dat maakt hen dan ook geschikt om bijvoorbeeld op een appartement gehouden te worden. Omwille van hun platte snuit en de ademhalingsproblemen die hierdoor kunnen ontstaan, is het belangrijk om niet te wandelen tijdens hete temperaturen en om steeds het tempo van je hond te respecteren.  

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de pekinees vatbaar?

Met zijn gemiddelde levensverwachting van 12 tot 14 jaar, zal je heel wat mooie jaren kunnen beleven samen met je pekinees. Hoe schattig en lief hij ook is, toch zijn er enkele erfelijke aandoeningen die je in het achterhoofd moet houden bij de aankoop van dit ras. We lijsten ze hieronder even voor je op:
 

• Uitpuiling van de ogen: een van de typische kenmerken van een Pekinees zijn zijn uitpuilende ogen. Het gevolg van deze uitpuiling is dat er sneller een ontsteking van het hoornvlies kan optreden wat negatieve gevolgen heeft voor hun zicht. 
   
• Brachycefaal obstructief syndroom (BOS): net zoals andere hondenrassen met korte, platte snuitjes, heeft ook de pekinees sneller last van ademhalingsproblemen. Dit kan variëren van lichte snurkgeluiden tijdens het slapen tot ernstige problemen met ademhalen. Soms kan het zelfs zo erg zijn dat het grootste gedeelte van de tong voortdurend buiten de mond hangt om toch zoveel mogelijk zuurstof op te nemen. Het syndroom zorgt bij de meeste honden slechts voor lichte symptomen maar kan in sommige gevallen zeer ernstig worden en zelfs tot bewustzijnsverlies of de dood leiden. Heeft je hond BOS? Zorg dan dat hij niet oververhit geraakt in de zomer of tijdens een inspanning. Normaal gezien koelen honden af door te hijgen, maar bij honden met BOS veroorzaakt dit hijgen extra zwelling van de voorste luchtwegen waardoor ze nog moeilijker kunnen ademhalen.
   
• Complicaties bij bevalling: het wordt afgeraden om als niet-professionele fokker te kweken met pekinezen omdat er vaak ernstige complicaties optreden tijdens de bevalling.

 
 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een pekinees?

Na het lezen van dit artikel heeft de pekinees vast en zeker geen geheimen meer voor jou. Denk je dat je zijn eigenzinnige karakter wel aankan, en heb je beslist om jouw eigen pekinees aan te schaffen? Mooi! Wij helpen je bij de keuze van een gezonde hond en vertellen je waar je op moet letten bij de aankoop van jouw nieuwe vriend!  
 

• Een goede fokker zorgt ervoor dat de pups bij de moeder zitten waardoor je de kans krijgt om de moederhond te zien. Let hierbij op haar gedrag: komt ze je begroeten of is ze eerder schuw? Is ze vriendelijk naar vreemden toe of gedraagt ze zich agressief? Dat zijn allemaal belangrijke factoren, aangezien jouw pup enkele van deze karaktereigenschappen kan overnemen.  
   
• Professionele fokkers hechten veel belang aan de socialisatie van hun honden. Daarom is het aangeraden dat ze slechts twee nestjes tegelijkertijd hebben om zo voldoende zorg en aandacht aan elke pup te kunnen geven. 
   
• Omdat de pekinees gevoelig is voor enkele genetische afwijkingen, is het belangrijk dat je van de fokker de nodige medische attesten ontvangt. Op die manier kan je nagaan of de ouders van de pup op deze aandoeningen getest zijn. Vraag ook na welke inspanningen de fokker doet om dieren met een gezondere, langere snuit te fokken. 
   
• Bij de aankoop van je hond moet je de officiële stamboom en het vaccinatieboekje meekrijgen. De pekinees moet gechipt, geregistreerd, ingeënt en ontwormd zijn.  

                                                                                                                                                                                              
Hoef je niet per se een pup? Breng dan ook eens een bezoekje aan een asiel en wie weet kan je daar een pekinees (of andere hond) een tweede kans op een mooi leven geven. Je krijgt er een enorme dankbaarheid voor in de plaats en de hond zal bovendien al voor een groot deel opgevoed en zindelijk zijn, waardoor jouw taak iets gemakkelijker wordt. Een echte win-win situatie dus!