Een eigenzinnige hond met een groot jachtinstinct en een uiterlijk dat doet denken aan een vos: dat is de shiba in een notendop. Lees snel verder om dit ras nog beter te leren kennen!

Oorsprong – waar komt de shiba of shiba inu vandaan?

De shiba is een oud Japans ras. De naam betekent in het Nagano dialect ‘klein’. Overblijfselen van honden van dit zijn type zijn gevonden in ruïnes die dateren uit het Jomantijdperk (circa 550 voor Christus). Het ras kwam oorspronkelijk voor in de bergachtige streken bij de Japanse zee en werd door zijn eigenaars ingezet als jachthond. Jagers gebruikten de honden voor de jacht op kleine dieren. Vroeger stond de hond bekend als de shiba inu: 'inu' betekent hond en een 'shiba inu' was dus een kleine hond. De officiële rasnaam is echter gewoon shiba. Net zoals de andere hondenrassen, stamt de shiba af van zijn verre voorouder de wolf. Sommige kleurslagen hebben nog altijd iets weg van een wolf, maar de populaire rode shiba ziet er eerder uit als een schattige vos.
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een shiba?

De shiba is beweeglijk, stevig gebouwd en goed gespierd. Het is een kleine hond met een goed beendergestel. Hij heeft een diepe borst, een lange rug en een lange sikkelstaart. Een shiba heeft een breed voorhoofd met een matige groef, een sterk schaargebit en goed ontwikkelde wangen. De lippen zijn strak en zwart en de oren zijn relatief klein, iets naar voren hellend, driehoekig en stevig rechtopstaand. De nek is sterk, dik en goed in verhouding met het lichaam en hoofd. De staart van de shiba is hoog aangezet, dik en krachtig gekruld gedragen of gebogen als een sikkel. De punt van de staart reikt bijna tot de spronggewrichten als deze naar beneden hangt.
 
De shiba is weelderig behaard. De vacht van de shiba is recht en bestaat uit een wollige en waterafstotende ondervacht en iets langere dekharen. Het hele lichaam van de shiba wordt warm gehouden door zijn dubbele vacht waardoor de lichaamstemperatuur – zelfs als de shiba ondergesneeuwd wordt – in stand wordt gehouden. Dit systeem werkt ook in de andere richting: de vacht beschermt de shiba ook tegen warme temperaturen. Het is dus een slecht idee om deze hond te scheren. Als je zijn beschermende vacht verwijdert, verliest de shiba het vermogen om zijn eigen lichaamstemperatuur te reguleren. Af en toe kan het gebeuren dat er in een nestje een langhaar pup geboren wordt. 
 
De shiba komt voor in rood, black and tan en sesam (sable in een bepaald patroon). Bovendien hebben al die kleuren het zogenaamde 'urajiro': crèmekleurige vacht aan de snuit en wangen, onder de kaak, op de borst en buik en aan de onderkant van de staart. Vlekpatronen zijn verboden in de rasstandaard. Dit ras is ook meteen te herkennen aan zijn diepliggende, amandelvormige ogen. De ogen zijn tamelijk klein, driehoekig en donkerbruin van kleur. De buitenste ooghoeken lopen omhoog.
 
 

Grootte en gewicht – hoe groot en hoe zwaar wordt de shiba?

De shiba behoort tot de rasgroep van de spitshonden en oertypen. Shiba inu betekent 'kleine hond' en dat is niet gelogen. De gemiddelde schofthoogte voor reuen is 39,5 centimeter, voor teven is dat 36,5 centimeter. Een mannelijke shiba weegt gemiddeld tussen 8 en 13 kilogram, terwijl een vrouwelijke shiba gemiddeld tussen 7 en 10 kilogram weegt.
Shiba puppy op het strand
De gekromde 'sikkelstaart' van de shiba is een van zijn opvallendste uiterlijke kenmerken

Karakter en opvoeding – de shiba is een eigenwijze en slimme hond

De shiba is een aanhankelijke, vriendelijke en gevoelige hond die heel geschikt is als show-, huis- en jachthond. Het is een prima jachthond voor de jacht op vogels en kleinwild, maar in onze streken wordt hij daar amper voor gebruikt. Verder is het een goede, slimme waakhond, want de shiba heeft scherpe zintuigen en is zeer alert. Het is een intelligente, onafhankelijke hond die stevig in zijn schoenen staat. De shiba is attent, niets ontgaat hem en hij is steeds sterk aanwezig. Verder is de shiba ook moedig, zelfverzekerd en trouw. De shiba is wel kieskeurig en een beetje afstandelijk. Ze zijn over het algemeen vriendelijk naar mensen toe, maar ze kunnen wel wat gereserveerd zijn.
 
De shiba blaft niet overmatig, maar het ras kan wel op een ander manier van zich laten horen. Als je shiba vrolijk is of gewoon blij is om je te zien, kan het zijn dat hij begint te zingen en een prachtige serenade voor je afsteekt. Maar het geluid waar de shiba vooral berucht om is, is de 'shiba scream'. Meestal doen ze dit niet als ze in de problemen zitten, maar als er juist weinig aan de hand is. Als een echte drama queen uiten ze bijvoorbeeld hun ongenoegen wanneer hun nagels geknipt worden. 
 
Dit is een hondenras dat redelijk veel beweging nodig heeft. Zo zijn agility en rensport/coursing bijvoorbeeld activiteiten waar shiba’s zich ten volle in kunnen uitleven.Door zijn aanwezig jachtinstinct is niet elke shiba geschikt om los te lopen. Als je tijdens een wandeling met je shiba sporen van herten of een konijnenhol tegenkomt, dan het zijn dat je shiba in jachtmodus gaat en er vandoor gaat. Wanneer je wilt proberen of je shiba goed los van de lijn kan lopen, is het geen overbodige luxe om met je shiba naar de hondenschool te gaan.
 
Het is in het algemeen een heel slim idee om van jongs af aan met je shiba naar de hondenschool te trekken. Shiba’s zijn onafhankelijk en kunnen zich eigenwijs of zelfs afstandelijk gedragen. Het is essentieel om je shiba op een goede manier te trainen, of hij zal omwille van zijn eigenwijsheid een ongeleid projectiel worden. Bij het trainen van een shiba is het belangrijk om geduldig en consequent te zijn. Trainingen moeten ook leuk zijn, want gedrag dat leuke dingen oplevert, willen shiba’s graag herhalen. Dit werkt enorm motiverend en zorgt voor een fijne samenwerking tussen shiba en baasje.
de_shiba_een_fluffy_japanse_hond
Schrik niet als je shiba plots een shiba scream op je loslaat

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een shiba nodig?

In vergelijking met sommige andere rassen heeft een shiba minder voeding nodig, aangezien hij zuinig met de aangeleverde energie omgaat. Daarom vragen sommige mensen zich soms wel eens af of hun shiba wel genoeg eet, aangezien er op verpakking vaak veel meer aangegeven staat om te voeren dan de hoeveelheid die je shiba effectief eet. Omdat shiba’s zich over het algemeen niet overeten, is het mogelijk om ze te voeren naar behoefte. Zo kunnen ze zelf bepalen of ze op een bepaalde dag meer willen eten omdat ze nog honger hebben. Met brokken kan dit het makkelijkste, die kan je de hele dag laten staan en het bakje weer bijvullen als het leeg is. Heeft je hond toch de neiging om zwaarlijvig te worden, geef je hem beter gerantsoeneerde porties. Een makkelijke manier om te ontdekken of je shiba te dik of te dun is, is door het voelen aan de ribben. 
 
De vacht van de shiba moet dagelijks grondig geborsteld worden om hem netjes te houden. Als een shiba thuiskomt na een wandeling in de regen, is zijn vacht na één keer flink schudden al zo goed als droog. De dekvacht kan best nog een beetje gedroogd worden met een handdoek, maar water en sneeuw dringen niet door tot op de huid want de ondervacht houdt dat tegen. De vacht van de shiba is zelfreinigend. Als je shiba buiten in de modder heeft gespeeld, is de kans groot dat je daar niets meer van merkt als hij thuiskomt. Als de modder opgedroogd is, valt die namelijk vanzelf van de vacht af. Shiba’s ruiken meestal niet naar hond. Als de vacht toch muf ruikt en/of snel vet is, dan is er sprake van een huidprobleem.
 
 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de shibavatbaar?

Hoewel de shiba een gezond ras is, zijn er nog altijd kwaaltjes die mogelijk kunnen voorkomen. Zo zijn erfelijke oogafwijkingen zoals distichiasis (een aandoening waarbij haartjes op de rand van het ooglid groeien) en glaucoom mogelijk. Gewrichtsproblemen zoals heupdysplasie en patella luxatie kunnen je shiba mogelijks ook treffen. Ook gangliosidose GM1, een fatale erfelijke stofwisselingsziekte, komt bij sommige shiba’s voor.
 
Huidproblemen komen bij de shiba helaas ook regelmatig voor. Als je ziet dat je shiba jeuk heeft, kan dat diverse oorzaken hebben, bijvoorbeeld mijten, gisten, een schimmel, de ziekte van Cushing of een schildklierprobleem.
 
Ook allergieën behoren tot de mogelijkheden. Zo kan je shiba een voedselallergie hebben, wat een overmatige reactie van het immuunsysteem kan veroorzaken op bepaalde bestanddelen in het voer. Een allergie met een erfelijke basis, die door omgevingsfactoren al dan niet tot uiting kan komen is atopie: een allergie tegen bepaalde stoffen in de omgeving zoals grassen, boompollen en huisstofmijt met huidontstekingen en jeuk tot gevolg. Om uitsluitsel te krijgen over de oorzaak van de jeuk van je shiba, ga je best eens bij de dierenarts langs.
 
De shiba is een sterk ras dat niet ernstig gebukt gaat onder de gezondheidsproblemen. Shiba’s die 15,16 of zelfs 17 jaar worden zijn dan ook geen uitzondering.
de_shiba_een_fluffy_japanse_rashond
Gewrichtsproblemen, oogafwijkingen, huidproblemen en allergieën kunnen je shiba treffen

Waarop moet je letten bij het kiezen van een shiba?

Tijdens je zoektocht naar een shiba, is het eerst en vooral heel belangrijk dat je op zoek gaat naar een goede fokker. Die zal je met veel enthousiasme vertellen over de shiba en je in alle eerlijkheid duidelijk maken wat het karakter is van de shiba, met al zijn plus-en minpunten. Verder zal een verantwoordelijke fokker ook grondig onderzoek doen naar de stamboom van de ouders en zal hij alleen maar fokken met honden die vrij zijn van afwijkende gedragingen of erfelijke afwijkingen door de honden uitgebreid te testen. De meeste stamboomfokkers zijn ook aangesloten bij rasverenigingen.
 
Als je een shiba wilt van een stamboomfokker, zal je geduld moeten hebben. Bij de meeste stamboomfokkers is er namelijk sprake van meer vraag dan aanbod. Shiba’s krijgen kleine nesten – het gemiddelde ligt op drie pups per worp – en de meest bonafide stamboomfokkers kiezen zorgvuldig de meest geschikte baasjes uit voor hun puppy’s. Kan je niet meer wachten en wil je een goede daad verrichten? Misschien zit er dan wel een shiba op jou te wachten in het asiel!
 
Ben je zeker van je keuze voor een shiba? Kan je ertegen als je hond de befaamde ‘shiba scream’ op je afvuurt? En kan je het koppige karakter van de shiba wel te baas? Maar zie je bovenal de schoonheid in van dit oude, Japanse ras? Waar wacht je dan nog op?
 
 

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen