De Amerikaanse cocker spaniël komt voor in een variëteit aan kleuren en staat bekend om zijn vriendelijke karakter. Als de intensieve vachtverzorging je niet afschrikt, is het misschien wel jouw ideale gezelschapshond! 

Oorsprong – waar komt de Amerikaanse cocker spaniël vandaan?

De Amerikaanse cocker - soms ook ‘Ami’ genoemd - is letterlijk de ‘neef van over de plas’ van de Engelse cocker spaniël. Die laatste dook al op in de literatuur in de 10de eeuw na Christus. Het woord spaniël zou betekenen dat de hond van Spaanse afkomst is, terwijl cocker verwijst naar ‘woodcock’ of houtsnip, een watervogel waarop gejaagd werd met het ras.

De eerste spaniël kwam in Amerika aan met de Mayflower in 1620. In die tijd begon men de oorspronkelijke spaniëls om te kruisen tot verschillende types, elk met hun eigen specialisatie, waaruit later de verschilldende spaniëlrassen ontstonden. Denk maar aan de field spaniël, de clumber spaniël, de cocker spaniël, de springer spaniël enzovoort. Tegenwoordig heeft elke spaniël zijn specifieke uiterlijk, maar toendertijd bepaalde enkel en alleen de grootte welke rasstempel een hond opgeplakt kreeg. 

Tegen de jaren 1920 waren de cocker spaniëls in Engeland en in Amerika zo hard uit elkaar gegroeid, dat men over een apart ras begon te spreken. In 1946 werd de Engelse cocker spaniël erkend door de Amerikaanse Kennel Club, maar andersom duurde het tot 1970 eer ook de Kennel Club in het Verenigd Koninkrijk het onderscheid officieel maakte.

 
 
Uiterlijk – wat is de rasstandaard? 

 
Lichaamsbouw

De Amerikaanse cocker spaniël is een stevige, forse en compacte hond met een rechte rug die afloopt naar een gespierde achterhand. Vroeger werd de staart nog gecoupeerd, die praktijken zijn ondertussen gelukkig verboden. Tegenwoordig draagt de Amerikaanse cocker zijn staart trots in het verlengde van zijn lichaam of iets hoger.
 

Hoofd

De snuit van het elegante hoofd is even lang als de schedel, met een duidelijke en diepe stop. Onderaan de kop hangt soms wat losse keelhuid, al is dat ongewenst op tentoonstellingen. De opvallende wenkbrauwbogen geven de Amerikaanse cocker zijn kenmerkende, expressieve blik. In combinatie met zijn lange, zijdezachte oren leidt dat tot het totaalbeeld van een allerschattigst hondje. 
  

Grootte en gewicht 

Reuen meten ongeveer 38 cm tot op de schoft, teven zijn met hun 35,5 cm iets kleiner. Een afwijking van 1,5 cm (groter of kleiner) wordt toegestaan. De Ami weegt zo’n 10 tot 12 kilogram. Na castratie kunnen er problemen optreden met overgewicht, waardoor de balans nog iets hoger kan uitslaan. 
 

Vacht 

De vacht is kort op het hoofd en gemiddeld op het lichaam. Echt lange haren zijn beperkt tot de oren, de poten, de borst en de buik. De lange haren zijn zijdeachtig en soms golvend, maar nooit krullend.
Blonde Amerikaanse cocker in showmodel
Bezint eer ge begint: de lange haren van de Ami vereisen wekelijks enkele uren verzorging! 

Kleur

De Amerikaanse cocker spaniël komt voor in een veelheid aan kleuren. We zetten ze allemaal even op een rijtje:
 
  • effen: zwart, roodbruin, leverbruin, blond (kleine witte vlek op keel of borst is toegelaten) 
  • points: black & tan, liver & tan (ook hier wordt een kleine witte vlek niet uitgesloten) 
  • bont: twee of drie kleuren (waarvan één wit is) die in platen over het lichaam liggen en duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn
  • schimmel: de basiskleur van een bonte hond wordt bij dit kleurpatroon vermengd met witte haren 
   
 

Ogen 

Ronde, amandelvormige ogen met een sterke uitdrukking. Hoe donkerder bruin de ogen, hoe liever dat wordt gezien. 
 

 
 
Karakter en opvoeding – een ietwat eigenzinnige, maar vriendelijke hond

Vrolijk, sociaal en nooit agressief: dat zijn de belangrijkste kenmerken van dit vriendelijke hondje. De Amerikaanse cocker is ook behoorlijk slim. Dat maakt hem relatief eenvoudig te trainen en geschikt voor de gehoorzaamheidssport, hoewel zijn eigenzinnigheid soms tot komische situaties kan leiden. Een consequente aanpak is dus aan te raden, maar hou er rekening mee dat dit ras ook snel onder de indruk is. Gebruik dus geen harde hand, maar kies voor een zachte opvoedingsmethode

De Amerikaanse cocker gedijt meestal erg goed in gezinnen met andere huisdieren (honden en katten) en/of kinderen. Hij is letterlijk een allemansvriend. Wanneer er bezoek over de vloer komt, zal hij dat aankondigen met geblaf en verwelkomen met gekwispel. Hoe meer de Ami onder de mensen is, hoe tevredener hij is. Het is geen hondje om ganse dagen alleen thuis te laten

Omdat de Amerikaanse cocker erg verdraagzaam maar ook gevoelig is, moet je hem soms tegen zichzelf beschermen. Leer kinderen om respectvol met hun vriendje om te gaan, zodat de hond niet benadeeld wordt in ruwe of wilde spelletjes. De cocker wil immers liefst met iedereen bevriend blijven en zal niet gauw wegvluchten wanneer het hem teveel wordt. 
 

 
 
Bewegingsbehoeften – hoe actief is deze kleine hond? 

Oorspronkelijk was de Amerikaanse cocker spaniël een jachthond, maar daar merk je in de praktijk nog weinig van. Het aantal bejaagde Amerikaantjes is dan ook bijna verwaarloosbaar, op tentoonstellingen is het dan weer een erg geliefd showras

Hoewel hij geëvolueerd is tot een echte gezelschapshond, doe je deze cocker veel plezier met zijn dagelijkse wandelingen - al hoeft dat zeker niet altijd in de vrije natuur te zijn. Voor een gezelschapshond heeft de Ami een erg groot uithoudingsvermogen, dus ook wie een moedige metgezel zoekt voor lange wandelingen kan zijn gading vinden in dit ras. 

De Amerikaanse cocker spaniël is gek op apporteren. Hij is wendbaar en kan flink wat snelheid ontwikkelen. Flyball is dus een geschikte hondensport voor dit ras en ook in de agility of behendigheid kunnen ze meedraaien op recreatief niveau. 

Wie dagelijks beweging voorziet voor zijn Amerikaanse cocker spaniël, bijvoorbeeld in de vorm van wandelingen, ravotten of balletjes gooien, wordt in huis beloond met een aangename en rustige bankligger.
Amerikaanse cocker spaniël met bal
Deze lieve gezelschapshond houdt ook van actie! 

Verzorging – de wilde haren van de Amerikaanse cocker spaniël

Onderschat de verzorging niet die gepaard gaat met de weelderige haardos van dit hondenras. De vacht op de oren, poten, buik en borst is erg lang en dient dagelijks geborsteld en gekamd te worden. De vacht groeit zo snel dat de Amerikaanse cocker spaniël om de vier à zes weken bij de trimmer moet langsgaan. Die knipt de hond weer in model en zorgt ervoor dat de vacht in gezonde conditie blijft. 

Tussen de trimbeurten door, kan het zijn dat je zelf nog wat onderhoudswerken moet uitvoeren aan een cockervacht. Knip het haar onder het oor in de buurt van de gehoorgang weg, zodat het makkelijker schoon blijft. Ook de haren die tussen de cockertenen groeien, knip je best regelmatig kort. Aan lange teenharen blijft niet alleen veel vuil hangen, ze geven de hond ook minder grip op gladde vloeren en bij sneeuw vormen ze pijnlijke ijsbolletjes. 

De lange oren van de cocker spaniël vereisen de nodige aandacht. Poets de oorschelp elke week met bijvoorbeeld een babylotiondoekje. Sommige cockers maken erg veel oorsmeer aan, dan kan je een speciale oorcleaner aanschaffen bij de dierenarts. Vraag dan ook even om voor te doen hoe je de cleaner gebruikt, zonder het oor te beschadigen. 
Ami wordt geborsteld
Leer je Ami van jongs af aan dat borstelen leuk is. Je zal immers heel wat tijd samen besteden tijdens de vachtverzorging! 

Gezondheid – is de Amerikaanse cocker spaniël vatbaar voor kwaaltjes? 

Omwille van zijn lange oren, heeft de Ami vaker dan gemiddeld last van oorontstekingen. De zwaar behaarde oren sluiten de gehoorgang af, waardoor die een ideale broedplaats wordt infecties. Een goede oorhygiëne (zie hoger) is dus erg belangrijk. 

Het bewegingsstelsel van de Amerikaanse cocker spaniël kan slachtoffer worden van enkele erfelijke aandoeningen. Heupdysplasie komt vaak voor, net als patella luxatie (losse knieschijf). Ook de ellebogen zijn gevoelig voor dysplasie, maar dat komt minder vaak voor. 

Deze schattige gezelschapshond wordt ook wel eens geteisterd door erfelijke oogaandoeningen, zoals staar en afwijkende oogleden. Die manifesteren zich reeds op jonge leeftijd. Gelukkig is er een uitgebreide test die de meeste van deze oogziekten kan opsporen. Fokkers die serieus met hun ras bezig zijn en gezonde honden vooropstellen, testen hun ouderdieren alvorens ermee te kweken. Vraag er dus naar als je een puppy wilt kopen! 

Een hond koop je niet met een leeftijdsgarantie, maar bij de Amerikaanse cocker spaniël heb je een grote kans op een wandelpartner die lang meegaat. Een leeftijd van gemiddeld 14 tot zelfs 16 jaar is niet ongewoon voor de Ami. Denk er dus aan dat je een lang engagement aangaat als je zo’n schatje in huis haalt! 
 

 
 
Waarop moet je letten bij het kiezen van een Amerikaanse cocker spaniël? 

Heb je bovenstaande info goed doorgenomen en ben je ervan overtuigd dat dit hondenras perfect bij jou past? Ben je bereid om wekelijks meerdere uren aan de vachtverzorging van je nieuwe metgezel te spenderen én om hem maandelijks op een trimbeurt te trakteren? Dan heb je waarschijnlijk heel veel zin om meteen de auto in te springen om een Ami te gaan kopen ...  Ho, wacht even, niet zo snel! 

Een hond koop je niet zomaar, daar laat je best wat tijd overheen gaan. Want je wil natuurlijk niet zomaar een hond, je wil een lieve, gezonde Ami die de best mogelijke start gekregen heeft én die perfect bij jouw gezin past. Net zoals jij als verantwoorde hondenbaas best niet met de eerste de beste pup naar huis vertrekt, zal een goede fokker nooit zijn lieve puppy met je meegeven bij het eerste bezoek. Hij wil namelijk eerst kennismaken en ontdekken of zijn hond bij jou de allerbeste zorgen zal krijgen. Dat geeft jou ook de tijd om de ouders van je hond te leren kennen en alvast een goede hondenschool te zoeken voor je hondje. 

Ben je niet zeker of je met een goede fokker te maken hebt? Overloop dan snel deze checklist: 
 
  • De fokker heeft niet meer dan twee rassen en heeft nooit meer dan twee nestjes tegelijkertijd. Alleen zo kan hij voldoende tijd besteden aan het socialiseren van zijn pups. 
     
  • De moeder en pups leven in huis en maken tijdens de eerste acht weken kennis met allerlei soorten mensen, dieren en andere prikkels. 
     
  • De leefruimte van de honden ziet er schoon en hygiënisch uit, de honden maken een gezonde indruk en de dierenarts komt regelmatig over de vloer. 
     
  • De fokker kan de nodige gezondheidstests van de ouderdieren voorleggen. Vraag zeker na of de ouderdieren getest zijn op heupdysplasie, pattela luxatie en oogproblemen. 
 
Oh ja, heb je al eens een herplaatser overwogen? Misschien heb je te weinig tijd of zin om een kleine pup een goede opvoeding te geven. Of kan je niet wachten om lange wandelingen te maken, terwijl een pup pas na een jaar in staat is om verre tochten te ondernemen. Een bijkomend voordeel aan een hond uit het asiel is dat het karakter gekend is. De asielmedewerkers kunnen je helpen om een Ami uit te kiezen die perfect bij jouw gezin past. 
 

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen