Beestig

Oorsprong – waar komt de Amerikaanse akita vandaan?

De voorouder van zowel de Amerikaanse akita als de akita inu is de Japanse akita, een hond die gebruikt werd voor verschillende doeleinden. Zo belandde hij bijvoorbeeld in het leger en was hij een maatje van de samoerai. Ook werd de Japanse hond gebruikt in hondengevechten. De hondenbelasting in de twintigste eeuw werd het ras bijna fataal, maar gelukkig kwam er tijdig een wettelijke bescherming, waardoor de akita inu, of de nakomeling van de Japanse akita, niet zou verdwijnen. Die bescherming werd ingevoerd omdat de Japanse heersers ook beseften dat dit hondenras een deel van hun nationaal erfgoed was geworden. 

De akita belandde voor het eerst in Amerika net na de Tweede Wereldoorlog, een ingrijpende periode met een bijna nefaste impact op het ras. Daar kreeg de hond in eerste instantie de naam ‘Great Japanese Dog’. Zowel in Japan als in Amerika probeerde men koste wat het kost ‘hun’ akita te beschermen, onder meer door kruisingen met andere hondenrassen. Zo zijn er verschillende varianten ontstaan, waarbij de Amerikaanse enkele belangrijke verschillen vertoont met de oorspronkelijke variant. Vooral de Duitse herder, die vaak gebruikt werd om militaire opdrachten uit te voeren tijdens de oorlog, en een aantal dogachtigen werden ingekruist om de Amerikaanse akita in leven te houden.
 
 

Uiterlijk – hoe herken je een Amerikaanse akita? 

Bij de Amerikaanse variant kent invloeden van dogachtigen, waardoor het ras over het algemeen grover gebouwd is dan zijn Japanse evenknie. Ook herderstrekjes zijn overduidelijk op te merken, al heeft hij ook de typische rechtopstaande oren en krulstaart van de akita inu. Het uiterlijk van de Amerikaanse akita is minstens even stoïcijns als dat van zijn Japanse tegenhanger: de brede kop, sterke hals en het gespierde lichaam zijn nog steeds aanwezig. Ook de benen zijn erg gespierd. 

De vacht is vrijwel identiek aan die van de akita inu: dichtbegroeid en zacht. Bij de Japanse akita inu zijn er strenge beperkingen wat de vachtkleur betreft, bij de Amerikaanse akita is echter iedere vachtkleur toegestaan. Ook grote, witte aftekeningen zijn toegestaan. 
 
 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de Amerikaanse akita?

Een Amerikaanse akita is net wat groter, en dus ook zwaarder, dan de Japanse akita inu. Zo bereikt de Amerikaanse akita een schofthoogte van 60 tot 70 centimeter met een gewicht tussen 30 en 40 kilogram. 

Karakter en opvoeding – de Amerikaanse akita is een eigenzinnige hond

De Amerikaanse akita is minder onafhankelijk dan zijn Japanse broertje. Het is een erg vriendelijke hond voor zijn gezin. Vreemden en andere honden zijn dan weer een andere zaak ... Vooral tegenover andere honden kan de Amerikaanse akita vijandig, tot zelfs agressief, uit de hoek komen. Meestal is zijn onverschrokken houding reeds voldoende om soortgenoten uit de buurt te houden, toch moeten toekomstige akita-eigenaars beseffen dat dit hondenras niet geschikt is om op een speelweide binnen te vallen. De Amerikaanse akita deinst er niet voor terug om zijn wil als wet op te leggen en dat doet hij niet met zachte hand (of tand). Twee akita’s samen houden kan lukken wanneer je kiest voor honden van het andere geslacht. 

De Amerikaanse akita is een redelijk sociaal hondenras naar mensen toe, in die zin dat hij niet per se graag alleen gelaten wordt. Langs de andere kant zit hij er ook niet op te wachten om voortdurend geknuffeld te worden: hij is gesteld op zijn privacy en heeft een eigen plekje in huis nodig om tot rust te komen. Met kinderen gaat de akita doorgaans correct om, indien hij goed gesocialiseerd is. Hij zal zich echter niet opwerpen als speelmaatje van zijn kleine huisgenoten en treedt eerder op als stoere beschermer. Dat is een belangrijk onderscheid om mee rekening te houden, bijvoorbeeld wanneer vriendjes komen spelen. Het is nooit een goed idee om honden en kinderen zonder toezicht samen te laten, maar in zo’n geval steek je je akita beter even in een andere kamer. 

De Amerikaanse akita is een erg observerend hondenras. Alles wat er gebeurt in zijn omgeving, merkt hij op, wat maakt dat hij een uitstekende waakhond is. Dat betekent ook dat hij vreemden en bezoekers vaak op een afstandelijke manier zal benaderen. Het kost de akita wat tijd om nieuwkomers in zijn buurt te vertrouwen, maar toch zal hij naar mensen toe meestal niet agressief reageren. 

Dit hondenras vergt enige kennis van zijn eigenaar qua opvoeding. Consequent handelen is de enige sleutel tot succes, maar dat betekent allerminst dat je naar strenge, fysieke middelen moet grijpen. Dat laatste heeft een averechts effect. Je kiest beter voor een beloningsgerichte opvoeding, waarbij je consistent je hond beloont bij goed gedrag. Duidelijke instructies zijn belangrijk voor de akita, nog meer dan bij andere honden, anders verzint hij zelf wel wat de regels zijn. Het heeft geen zin om je akita de ene dag toegang te geven tot de zetel en het hem de volgende dag te verbieden: dat is verwarrend en het brengt jou in diskrediet t.o.v. je intelligente hond.  

De Amerikaanse akita houdt van beweging en heeft dagelijks een uitlaatklep nodig. Omwille van zijn sterke jachtinstinct (let op met kleine dieren zoals katten en konijnen) is het echter vaak niet mogelijk om hem te laten loslopen. Ben jij zelf sportief aangelegd? Dan is dit het perfecte dier om mee te gaan joggen of fietsen!

Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een Amerikaanse akita nodig? 

De Amerikaanse akita stelt weinig eisen wat verzorging betreft, al kan hij tijdens de halfjaarlijkse ruiperiode wel wat hulp gebruiken. Ook na het wandelen is een borstelbeurt handig om achtergebleven vuil te verwijderen. De Amerikaanse akita verliest trouwens redelijk wat haar, waardoor niet alleen je hond, maar ook je stofzuiger je dankbaar zal zijn voor elke extra borstelbeurt! 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de Amerikaanse akita vatbaar?

Er zijn enkele ziektes waar de Amerikaanse akita gevoelig voor is. Zo kan hij soms last hebben van eczeem of een te grote productie van talg. Dat veroorzaakt niet alleen vervelende jeuk, de hond kan ook last krijgen van kale plekken en vachtverlies. 

Niet alleen zijn huid is gevoelig, ook zijn maag en darmen hebben specifieke eisen, want voedselintoleranties komen frequent voor bij dit hondenras. Als de Amerikaanse akita ouder wordt, zal hij ook vaak gewrichtsproblemen ontwikkelen. 
Nog meer aandoeningen die bij de Amerikaanse akita vaker dan gemiddeld voorkomen:
 

• Elleboogdysplasie: bij deze aandoening aan het ellebooggewricht ontstaat er artrose door drukverschillen in verschillende onderdelen van de elleboog.
   
• Maagtorsie: een maagtorsie of maagkanteling kan fataal zijn voor het dier. De maag verdraait, waardoor ze zichzelf afsluit en er een ophoping van gas ontstaat. Als je merkt dat de buik van je hond opgezet is, hij braakneigingen heeft en moeite heeft om adem te halen, ga je best zo snel mogelijk naar de dierenarts. Een operatie is noodzakelijk! 
   
• Hartaandoeningen
   
• Progressieve retina atrofie: bij deze ziekte gaat de hond steeds slechter en slechter zien. In een eerste stadium treedt nachtblindheid op, uiteindelijk wordt de hond vaak volledig blind.
   
• Uveïtis (of VKH): dit is een ontsteking van de ogen, waardoor blindheid kan ontstaan. Het is erg moeilijk om de ouderdieren te testen op de genen voor deze ziektes. 

Waarop moet je letten bij het kiezen van een Amerikaanse akita puppy?

De Amerikaanse akita is een imposant hondenras dat vaak omwille van zijn mooie uiterlijk gekozen wordt. Lees je echter goed in over het ras en bezoek enkele eigenaars vooraleer je helemaal overstag gaat. Zoek je een schattige, lieve knuffelbeer, dan heb je waarschijnlijk meer aan een ander hondenras. Hou er ook rekening mee dat Amerikaanse akita’s moeilijk te vinden zijn en dat fokkers lange wachtlijsten hebben. Vind je ergens een pup die je meteen mee mag nemen? Dan is er waarschijnlijk iets mis met zijn gezondheid, is het geen zuivere rashond of een regelrechte look-a-like. Wanneer je op bezoek gaat bij een (mogelijke) fokker van jouw toekomstige akita, let dan op volgende zaken:
 

• Kies voor een fokker die de  nodige medische attesten van de ouderdieren kan voorleggen. Weet je niet precies welke attesten noodzakelijk zijn om de kans op een gezonde pup zo hoog mogelijk te maken, ga dan ten rade bij de rasvereniging. Een goede fokker houdt altijd rekening met de medische voorgeschiedenis van zijn dieren. Zo kent hij de stamboom van zijn honden door en door, en weet hij welke combinaties geschikt zijn om gezondheidsproblemen te beperken. 
   
• Let op de leefomstandigheden van de pups en de ouderdieren. Leven ze in kleine kooien of hebben ze veel ruimte om rond te rennen? Zit de moeder bij de pups of mag je haar niet zien tijdens je bezoek? Leven de jonge honden samen met het gezin in huis, of zitten ze in een hok in de tuin? 
   
• Heeft de fokker meer dan twee nestjes tegelijktertijd? Fokt hij nog andere hondenrassen? Hoe reageren de honden op jou? Mag je ze aaien en vasthouden tijdens je bezoek? De socialisatie van de dieren is enorm belangrijk tijdens de eerste levensweken en -maanden. Daarom ligt een groot deel daarvan in de handen van de fokker. Ben je bij een fokker die meer dan twee nestjes tegelijkertijd heeft, dan kan hij onmogelijk voldoende tijd spenderen aan de socialisatie van iedere individuele hond. Zeker bij een gereserveerd ras als de Amerikaanse akita kan dat voor grote gedragsproblemen zorgen op een latere leeftijd. Bovendien is de kans groot dat je in dit geval te maken hebt met een broodfokker, die liefst zo snel en zo veel mogelijk geld wil verdienen aan zijn dieren. 
   
• Als je overgaat tot de aankoop van een hond, dan krijg je de officiële stamboom en het vaccinatieboekje mee naar huis. Bovendien is het dier gechipt, geregistreerd, ontwormd en ingeënt. 

 

Voordat je naar verschillende fokkers gaat, heb je er al eens aan gedacht om een bezoekje te brengen aan een asiel of een herplaatsingsorganisatie? Veel honden belanden buiten hun wil om in het asiel omdat ze bijvoorbeeld slachtoffer zijn van een scheiding, verhuis of overlijden. Bijlange niet alle asieldieren hebben een gedragsprobleem – vaak zijn het heel lieve honden die wachten op een tweede kans. Bovendien heeft het adopteren van een dier uit het asiel heel wat voordelen en de dankbaarheid die je ontvangt, is daar slechts één van. Zo kunnen de medewerkers je bijvoorbeeld helpen bij het vinden van de perfecte match voor jou.
 
 

Nog meer hondenrassen met Amerikaanse roots

• Amerikaanse staffordshire terriër: hij heeft zijn imago misschien niet mee, maar over het algemeen is dit een lieve en intelligente hond. Met andere honden is het (soms) wat opletten, maar voor zijn gezin is hij de vriendelijkheid zelve. Net zoals bij de akita, heb je best al wat ervaring met honden voor je een AmStaff in huis haalt.
   
• Amerikaanse cocker spaniël: dit ras is zowat de tegenpool van de Amerikaanse akita: vriendelijk, levendig, enthousiast en een echte schoothond. De opvoeding gaat waarschijnlijk ook heel wat vlotter. Waar je echter wél wat meer tijd in zal moeten steken, is de vachtverzorging van deze hond.
   
• Boston terriër: de Boston terriër is een echte familiehond met een enorme hoeveelheid aan energie. In een gezin met kinderen kan hij perfect zijn plaats vinden en uren speelplezier beleven!