Oorsprong – waar komt de golden retriever vandaan?
Dit vriendelijke ras werd laat in de 19e eeuw ontwikkeld uit kruisingen tussen een lichtgekleurde flatcoated retriever en de nu uitgestorven Tweed Water Spaniel. Het land van oorsprong is Groot-Brittanië. In het jaar 1864 werden de eerste pups geboren in Schotland (Guisachan) op het landgoed van Lord Tweedmouth. Hij introduceerde de golden retriever als een zelfstandig ras.
Een ander verhaal dat nog steeds de ronde doet, beweert echter dat sir Dudley Marjoribanks (de latere Lord Tweedmouth) in 1858 een groep circushonden zag optreden in de badplaats Brighton in Engeland. Sir Dudley was zo onder de indruk van deze honden dat hij na afloop van het optreden de eigenaar benaderde en een bod deed op twee van de honden. Het bod werd geweigerd omdat door het wegvallen van twee honden de circusact verpest zou worden. Daarop bood Dudley aan om alle acht honden te kopen. Volgens dit verhaal zouden deze acht honden met behulp van de bloedhond de basis hebben gevormd voor de golden retriever.
Er bestaat geen eenduidige overeenstemming over de afstamming van de golden retriever, al wordt er algemeen aangenomen dat het verhaal met Lord Tweedmouth aannemelijker is dan dat met sir Dudley Marjoribanks in de hoofdrol. Het jaar 1913 speelt eveneens een belangrijke rol in de geschiedenis van de golden retriever, want dan werd er een rasstandaard opgesteld en werd het ras erkend door de Britse Kennel Club en voor het eerst officieel geregistreerd als Yellow or golden retriever. Zeven jaar later, in 1920, kreeg het ras dan zijn naam zoals we die nu kennen, namelijk de golden retriever. Oorspronkelijk werd dit ras gefokt als jachthond op waterwild. Later zijn er uiteindelijk verschillende fokkerijlijnen opgezet: één is toegespitst op werkhonden, de ander legt zich toe op veldwedstrijden, maar de grootste is die van de showhonden en gezinshonden.
Uiterlijk – hoe herken je een golden retriever?
De hals is droog en gespierd, met een goed passende huid. Het lichaam is evenwichtig gebouwd en beweegt in draf met soepele en krachtige gangen. De staart wordt in het verlengde van de rug gedragen. De oren moeten op gelijke hoogte staan met de ogen en zijn van matige grootte. De hals dient gespierd, droog (dat wil zeggen vrij van huidplooien, met uitstekende botten of spiermassa’s) en van een goede lengte te zijn. Een gezonde golden retriever heeft normaal gezien ook sterke kaken en een perfect schaargebit. De golden retriever heeft ook een goede neus en is daarom erg geschikt voor speurwerk.De hond is symmetrisch gebouwd en geeft een krachtige en levendige indruk. De vacht is golvend of vlak en heeft een degelijke bevedering en een waterbestendige, dichte ondervacht. De vachtkleur varieert van crème tot goudkleurig en wordt lichter bij het ouder worden. De golden retriever komt echter niet voor in rood of mahonie. Alleen enkele witte haren op de borst zijn toegestaan. De neus van een golden retriever is bij voorkeur zwart. Zijn ogen zijn donkerbruin, omrand door donkere oogleden met een zachte, vriendelijke uitdrukking.
Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de golden retriever?
Gemiddeld is dit ras tussen de 51 en 61 centimeter groot. De schofthoogte bij reuen schommelt eerder tussen de 56 en 61 centimeter, terwijl dat bij teven tussen de 51 en 56 centimeter is. Een golden retriever weegt gemiddeld tussen de 27 en 36 kilogram.
Karakter en opvoeding – de golden retriever is een leergierige en vriendelijke speelkameraad
De golden retriever is ontspannen, maar levendig en betrouwbaar en vooral geduldig met kinderen. Het is een blije, actieve gezinshond die ook nog eens vriendelijk is. De hond is gehoorzaam en gemakkelijk op te voeden. Dit intelligent en volgzaam ras heeft ook een natuurlijke aanleg om hard te werken. Verder is hij ook vol zelfvertrouwen, gemoedelijk en ook flexibel, aangezien hij zich gemakkelijk aan allerhande situaties aanpast. De golden retriever eist veel genegenheid op, is trouw aan zijn baasje en heeft een ‘zachte mond’. Hij zal zelden uithalen of bijten. Goldens worden dan ook vaak getraind als geleidehond voor blinden en ‘sociale’ honden die mensen met een andere beperking bijstaan in hun dagelijks leven. Ook voor ander werk, zoals bijvoorbeeld het opsporen van drugs en explosieven of ander speurwerk, kunnen ze getraind worden. Als waakhond is dit ras niet helemaal geschikt. Hoe lief en intelligent het dier ook mag zijn, als je wordt aangevallen is de kans klein dat je golden retriever je zal verdedigen. Aangezien ze niet echt een waakinstinct in zich hebben, blaffen ze dus ook niet zo heel veel.Een golden speelt graag buiten en ravot graag in water, zand en modder. Het is echt wel noodzakelijk dat hij lekker mag spelen en zich mag vuil maken om hem gelukkig te houden. Golden retrievers houden enorm van zwemmen, wat bijzonder goed is voor honden met artritis of andere gewrichtsproblemen. Als je geen stuk van de tuin afzet voor je golden retriever kan het wel eens gebeuren dat hij lekker gaat graven in je nieuw aangelegd bloemenperkje of dat hij een duik neemt in het zwembad. Uiteraard is een tuin een cadeau voor je golden, maar weet dat je je in het begin een beetje zult moeten organiseren, opdat je nieuwe pup niet je hele tuin op stelten zet.
Hun rasnaam, de golden retriever, heeft letterlijk het werkwoord ‘to retrieve’ in zich, wat apporteren betekent. Het is dan ook niet verwonderlijk dat goldens graag apporteren en het fijn vinden om iets in hun bek te dragen. Vroeger, toen de golden retriever hoofdzakelijk werd ingezet als jachthond, moesten de honden ook goed kunnen zwemmen, zodat ze gevogelte en wild konden apporteren uit het water. Het is dus wel belangrijk om je golden retriever voldoende uit te dagen. Bij eender welke vorm van training zie je je golden retriever meestal openbloeien, maar ook spelletjes maken deze hond dolblij. Meestal zal hij ook weinig moeite hebben met de moeilijkheidsgraad van spelletjes, aangezien de golden retriever graag en snel leert. Ook sporten zoals doggy-dancing en flyball zijn leuke opties om eens met je golden retriever uit te proberen.
Eigenlijk is de golden retriever het best in zijn sas als hij een leven kan leiden op het platteland, maar hij zal zich aanpassen aan een meer stadse omgeving als hij een tuin tot zijn beschikking heeft en als er veel met hem gewandeld wordt.
Voeding en verzorging – welke verzorging heeft een golden retriever nodig?
Regelmatige vachtverzorging is vereist. Je golden retriever moet geregeld geborsteld worden om klitten te voorkomen. Aangezien je golden retriever zich graag vuil maakt, is een bad soms noodzakelijk. Soms is wassen met zeep nodig, maar vaak lukt het ook om modder uit te spoelen met enkel water – dat is beter voor de huid van je golden retriever. De nagels hoeven niet zo vaak geknipt te worden, aangezien ze op een natuurlijke manier afslijten. Hou er ook rekening mee dat een golden retriever tweemaal per jaar verhaart en dat ze ook tussendoor hun haren verliezen.Aangezien de golden retriever een van de grotere hondenrassen is, hebben ze voldoende eten nodig om groot en sterk te worden. Hoeveel ze exact nodig hebben, hangt af van hun lichaamsgewicht, hun activiteitsgraad en soms zelfs het geslacht. Gecastreerde of gesteriliseerde golden retrievers komen sneller aan en moeten dus op dieet. Kies voor een uitgebalanceerde voeding van een goede kwaliteit.
Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de golden retriever vatbaar?
De populariteit van de golden retriever en het bijgevolg vele kweken van het ras heeft helaas ook bijgedragen aan erfelijke gebreken in sommige lijnen, zoals allergische huidaandoeningen, oogproblemen en zelfs geërgerd snauwen. Jammer genoeg wordt het ras dus getroffen door vele potentiële aandoeningen. Een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij de golden retriever is heupdysplasie. Ook huidaandoeningen, borstaandoeningen en kanker komen vaak voor. Verder kunnen ook volgende problemen je golden retriever treffen:- Ziekte van Von Willebrand (VWD): een erfelijke bloedingsziekte die vaak voorkomt en meestal slechts lichte tot matige bloedingsneiging veroorzaakt.
- Patella luxatie: een losse knieschijf.
- Katarakt
- Te traag werkende schildklier
Waarop moet je letten bij het kiezen van een golden retriever?
Als je niet vaak thuis bent of je bent van plan om je golden in je garage onder te brengen, is deze hond niet de geschikte keuze voor jou. Een golden retriever pup zal je ook zeker moeten leren om alleen thuis te zijn. Van nature is dit namelijk een erg sociale hond, die graag mensen om zich heen heeft. Weet ook dat er in de asielen regelmatig golden retrievers ter adoptie beschikbaar zijn. Deze dieren zijn vaak al zindelijk en kunnen alleen thuis blijven. De medewerkers van het asiel kunnen je helpen met het vinden van een perfecte match!Tussen een mannelijke en vrouwelijke golden retriever kan er een licht verschil in temperament zijn. Het vaak geloofde vooroordeel dat een teefje ‘liever’ zou zijn dan een reu, klopt niet noodzakelijk bij de golden retriever. Mannelijke golden retrievers zijn over het algemeen vaak zelfs meer aanhankelijk, attent en meer gehecht aan hun baasje(s). Over het algemeen zijn ze ook makkelijker te trainen dan hun vrouwelijke tegenhanger. Net zoals bij de meeste andere rassen is de reu ook bij de golden retriever wat sterker en groter dan een teefje, dus dat is ook een element dat je bij aanschaf best in overweging neemt.
Ben je zeker van je keuze voor een golden retriever? Ook al zijn het intelligente, lieve beesten en echte gezinshonden, denk voor je aankoop toch nog eens goed na over het feit dat goldens vaak verharen, veel beweging en aandacht nodig hebben en ook gewoonweg grote honden zijn. Is dat voor jou allemaal geen probleem? Rep je dan naar de fokker of naar het asiel, want je staat ongetwijfeld aan de start van een geweldig avontuur met je nieuwe golden retriever!