Met hun weelderige, volle manen hebben ze veel weg van een stoere leeuw … maar dan wel een hele lieve! De leonberger is een grote hond die zijn oorsprong vindt in Duitsland en van daaruit de rest van de wereld veroverde. Het is een echte gezinshond die er alles aan doet om zijn geliefden te beschermen. Door zijn grote formaat loopt de leonberger hoog risico op een aantal (erfelijke) gezondheidsproblemen. Die zijn niet allemaal uit te sluiten, maar door op zoek te gaan naar een goede fokker kan je de kans op ziektes zoals leonberger polyneuropathie aanzienlijk verkleinen.

Oorsprong – waar komt de leonberger vandaan?

Leonbergers zijn afkomstig uit Duitsland, meer bepaald uit Leonberg waar ze tevens hun naam aan ontlenen. Volgens vele verhalen werden de honden gefokt om een lookalike te creëren van de leeuw op het wapenschild van Leonberg. Welke rassen juist met elkaar gekruist werden om dit te verwezenlijken, is nooit 100% zeker geweten, maar vermoedelijk hebben de sint-bernard en de landseer er iets mee te maken. Al snel veroverde de leonberger het hart van de adel op verschillende plaatsen in Europa. 
 
In 1891 ontstond de eerste officiële club, waarna men het ras voornamelijk gebruikte op de boerderij en later in de oorlog om karren vol wapens en proviand voort te trekken. De Eerste Wereldoorlog deelde ook in de hondenwereld zware klappen uit en zorgde er bijna voor dat het ras voorgoed verdween. Gelukkig kon dat voorkomen worden en verspreidde de leonberger zich ook over de rest van de wereld.
zijnaanzicht leonberger
Leonbergers hebben opvallende manen rond de hals

Uiterlijk – hoe herken je een leonberger? 

De leonberger is een grote en gespierde hond. Je kan hem eenvoudig herkennen aan de overdadige manen rond zijn hals en borst, die een goudgele tot roodbruine kleur hebben met zwarte haarpunten die een mooie schaduw op z’n vacht werpen. Die vacht is lang en relatief ruw en heeft dezelfde geelbruine, zandkleurige tinten als zijn manen. Op het gezicht van de hond pronkt een zwart of donker masker waarlangs twee middelgrote oren hangen. De ogen hebben een grote, ovale vorm en een bruine kleur.

 

Grootte en gewicht – hoe groot en zwaar wordt de leonberger?

Leonbergers hebben een gemiddelde schofthoogte tussen 65 en 80 centimeter. Hun gewicht schommelt gewoonlijk tussen 55 en 65 kilogram

 

Karakter en opvoeding – de leonberger is een vriendelijke waakhond

De leonberger is een erg trouwe en edele hond die zijn eigenaar(s) snel in het hart sluit. Hij heeft een uitstekende werkethiek en is het liefst de hele dag bezig met van alles en nog wat. Niettemin is het een rustige hond met een zacht en vriendelijk karakter. Net omdat hij zo graag werkt, is de leonberger geen hond om de hele dag thuis in de zetel te hangen. Hij moet dagelijks bewegen en krijgt bij voorkeur verschillende taakjes toegewezen. Omdat het zo’n groot en sterk dier is, is een goede training én socialisatie noodzakelijk. Doe je dit niet, dan zal deze gespierde beer al snel met jou op wandel gaan in plaats van omgekeerd! Gelukkig is het een behoorlijk gehoorzame en intelligente hond die snel nieuwe dingen oppakt. 
 
Honden van dit ras hebben een dubbele vacht en verkiezen daarom een koude dag boven eentje met hoge temperaturen. In de zomer vermijd je dus best wandelingen op de warmste momenten van de dag en zorg je voor de nodige verkoeling om oververhitting te voorkomen. Let er ook steeds op dat je hond voldoende water drinkt. 
 
Verder is de leonberger de aangename gezinshond. Hij kan met iedereen – inclusief kinderen – goed overweg, maar hou toch altijd een oogje in het zeil. Leonbergers schieten normaal gezien goed op met andere honden en rassen, al kan een eerste introductie best op neutraal terrein plaatsvinden. 
 
Tot slot maakt de tedere en zachtaardige persoonlijkheid van de leonberger hem uiterst geschikt als therapiehond. Nochtans mag je hem absoluut niet onderschatten. Hij mag dan wel een echte hartendief zijn, honden van dit ras nemen hun rol als beschermer van hun gezin erg serieus en zullen huis en haard beschermen wanneer dat nodig is.
puppy leonberger
De leonberger is gehoorzaam en laat zich eenvoudig trainen
twee leonbergers
Hij houdt van gezelschap, ook van andere honden

Welke verzorging heeft een leonberger nodig? 

Leonbergers zijn echte kwijlers en produceren enorm veel slijm. Bovendien verliezen ze best veel haar – voornamelijk tijdens ruiperiodes, maar eigenlijk het hele jaar door. Je hoort het al: haal je deze honden in huis, dan zal je de stofzuiger en dweil wat vaker moeten bovenhalen. Borstel minstens een keer per week hun vacht om dode haren te verwijderen, maar geef hen alleen een fris bad wanneer het echt nodig is. Om hun vacht extra te laten glanzen en de haren tussen hun teenkussens te laten bijknippen, kan je van tijd tot tijd een afspraak maken bij het trimsalon
 
Slijten de nagels van nature niet genoeg af, dan kan je hond er baat bij hebben dat je deze bijknipt wanneer ze te lang zijn. Ook de oren moeten schoon gehouden worden. Dit hoeft helemaal niet vaak te gebeuren (enkel wanneer er te veel oorsmeer in de oorschelp zit) en kan je eenvoudig doen met behulp van een droge doek of wattenschijfje. Last but not least: tanden poetsen! Ook de tanden van de leonberger moeten regelmatig een poetsbeurt krijgen. Als je dit niet doet, kan hij ernstige gebitsproblemen én een stinkende adem krijgen. Schrobben geblazen, dus! 
 
Wat voeding betreft, geef je jouw leonberger best twee keer eten in plaats van één maaltijd per dag. Om een maagtorsie en/of buikpijn te voorkomen, wacht je best met spelen of wandelen tot minimum een uur na voedertijd. Heeft je hond de neiging zijn brokken in een keer naar binnen te schrokken, dan kan je er bovendien voor opteren een speciale voerbak aan te kopen die dat tegengaat.

 

Gezondheid en levensverwachting – voor welke kwaaltjes en ziektes is de leonberger vatbaar?

De leonberger wordt meestal niet zo oud. Zijn gemiddelde levensverwachting ligt op 8 à 9 jaar, maar heel wat honden bereiken die leeftijd niet. Dit grote hondenras kent enkele ernstige gezondheidsproblemen:
 
  • Enostosis (groeipijnen): de leonberger is een snelgroeiend ras, met als gevolg dat  de lange beenderen van de poten veel groeien op korte tijd. Wanneer het voedingskanaal van het beenmerg deze groeispurt niet kan volgen, wordt dit te smal en zullen de bloedvaten die erdoor lopen, vernauwen. Daardoor kan vocht zich ophopen in het beenmerg en veel pijn veroorzaken. Deze pijnen staan bekend onder de term ‘groeipijnen’. Bepaalde plekken op het been worden erg gevoelig en de honden lopen kreupel. De groeipijnen kunnen met pijnstillers behandeld worden. Om ervoor te zorgen dat je leonberger niet te snel groeit, is een verandering van voer soms noodzakelijk.
 
  • Heupdysplasie: zoals vele grote hondenrassen loopt ook de leonberger een groot risico op heupdysplasie. Bij honden met deze aandoening is het heupgewricht afwijkend gevormd en passen de verschillende onderdelen daardoor niet goed meer op elkaar. Dit veroorzaakt pijn en moeilijkheden bij het lopen én zorgt er bovendien voor dat het gewricht sneller afslijt. (Dure) operaties kunnen het leed verzachten, maar beter is het nog om deze gewrichtsaandoening zo weinig mogelijk kans te geven. Kies een fokker uit die zijn ouderdieren laat testen en vraag om de röntgenfoto’s te zien. Doseer de bewegingen van je jonge hond en laat hem geen trappen lopen of in de auto springen.  
 
  • Osteosarcoom (botkanker): dit is een van de meeste voorkomende soorten van botkanker bij grote hondenrassen. De tumoren groeien aan een hoog tempo, waardoor de kanker snel kan uitzaaien naar de longen. De meest voorkomende symptomen zijn pijn in het bot, kreupelheid en na verloop van tijd een verhoogde kans op botbreuken. Indien de kanker nog niet uitgezaaid is, kan deze behandeld worden door de poot met de tumor te amputeren.
 
  • Leonberger polyneuropathie: neurologische aandoening die de zenuwen van het strottenhoofd, de achterpoten en de slokdarm aantast. Hierdoor zullen de spieren verzwakken en afnemen, zullen de poten ongecontroleerde bewegingen maken en zal het strottenhoofd verlamd raken. Het gaat hoogstwaarschijnlijk om een erfelijke aandoening, die voornamelijk voorkomt bij reuen. Leonberger polyneuropathie kan niet behandeld worden, waardoor je het dier uiteindelijk zal moeten laten inslapen.
zittende leonberger
Het imposante gestalte van de leonberger brengt heel wat gezondheidsproblemen met zich mee

Waarop moet je letten bij het kiezen van een leonberger?

Ben je van plan om een leonberger aan te schaffen, hou dan bovenstaande gezondheidsrisico’s in het achterhoofd. Daarom benadrukken we het belang van het uitkiezen van een goede fokker die weet wat voor vlees hij in de kuip heeft en problemen minimaliseert door de juiste dieren met elkaar te kruisen. Overweeg volgende zaken voor jezelf vooraleer je tot de aankoop van dit ras overgaat:
 
  • Leonbergers zijn grote, actieve honden die dagelijks beweging nodig hebben. Bovendien zijn het heel aanhankelijke dieren die niet graag alleen zijn. Ga bij jezelf na of je ertoe bereid bent veel tijd en moeite te investeren in de verzorging en het welzijn van jouw nieuwe hond. Hou er ook rekening mee dat er aan zo’n grote hond een flink prijskaartje hangt: niet noodzakelijk bij de aanschaf, maar alles wat je voor zo’n reus koopt kost meer dan wanneer je een chihuahua hebt: halsbanden, manden, kussens, hondenvoeding, medicatie, operaties …. Twijfels? Dan wacht je best nog even met de aankoop ervan. Een hond heb je voor het leven, niet voor even!
 
  • Honden van dit ras lopen het risico op verschillende aandoeningen. Het is daarom geen slecht idee de medische documenten van de (groot)ouderdieren op te vragen bij de fokker. Zo kom je meer te weten over de medische geschiedenis van jouw toekomstige pup.
 
  • Eenmaal bij de fokker aangekomen, check je best de algemene levensomstandigheden waarin de puppy’s zich bevinden. Een goede fokker heeft maximaal twee nestjes tegelijkertijd, zodat hij genoeg tijd heeft om alle pups van een goede eerste socialisatie te voorzien. Bovendien fokt hij met niet meer dan twee rassen. Vraag om het moederdier te zien. Als dat niet kan, zoek je beter verder. Scan ook even de globale gezondheid van de puppy’s. Hebben ze schone ogen en een nat neusje? Hebben ze genoeg ruimte om te lopen en propere eet- en drinkbakjes? Worden ze in huis opgevoed en maken ze deel uit van het dagelijkse leven in een gezin? Is dit allemaal niet het geval, dan kan je wel eens te maken hebben met een broodfokker.
 
  • Heb je een leonberger gekocht, dan krijg je het vaccinatieboekje en de officiële stamboom mee naar huis en is de pup ontwormd, ingeënt, gechipt en geregistreerd.
 
Ben je niet per se op zoek naar een puppy? Ga dan zeker en vast eens lang bij het asiel of bij een andere herplaatsingsorganisatie in de buurt. Ook hier kan je de leonberger van je dromen tegen het lijf lopen. Een oudere hond heeft bovendien heel wat voordelen: ze zijn vaak reeds zindelijk, opgevoed en hoeven niet voortdurend in het oog gehouden te worden, om nog maar te zwijgen over de liefde en dankbaarheid die je ervoor terugkrijgt. Bovendien is het karakter reeds gekend, waardoor je écht op zoek kan gaan naar een hond die bij je past. 
lopende leonberger
Een hond koop je voor het leven, niet voor even

Nog meer hondenrassen, van klein naar groot

  • Teckel: qua uiterlijk hebben de leonberger en de teckel quasi niets met elkaar gemeen, maar qua karakter zijn er best wel wat gelijkenissen te vinden. Beide zijn uiterst geschikt voor gezinnen met kinderen, zijn erg gesteld op hun eigenaars en kunnen perfect gecombineerd worden met andere honden. Verschil: de koppigheid en het sterke willetje van de teckel steekt er met kop en schouders bovenuit.
 
  • Boxer: net zoals de leonberger heeft ook de Boxer een unieke uitstraling. Met zijn hoekige hoofd, hangende oren en kenmerkende onderbeet kan je hem herkennen uit de duizend. Jammer genoeg brengt een platte snuit zoals de zijne heel wat ongemak en gezondheidsproblemen met zich mee.
 
  • Duitse dog: Deze reusachtige honden zien er intimiderend uit, maar zijn eigenlijk ontzettend lief en eenvoudig te trainen. Ze zijn lief voor iedereen, behalve wanneer ze onraad ruiken. T.o.v. vreemde mensen die onaangekondigd op bezoek komen, kunnen ze beschermend uit de hoek komen.

Deel dit artikel

Aanbevolen artikelen